Een betrokken gemeentelid reikte de volgende tekst van Judith Verwaard-van Beelen aan naar aanleiding van de dienst van afgelopen zondagavond:

Wanneer je door een dal gaat
waar alles duister is.
Wanneer je wordt getroffen
door ziekte of gemis.
Dan wil ik je graag troosten,
maar niets van wat ik zeg
zal jouw strijd kunnen winnen;
ik neem jouw pijn niet weg.

Maar ik zal voor je bidden;
je dragen in gebed
tot in het hart van Vader,
want Hij is het die redt.
De Heer verlicht het duister
en vult de eenzaamheid.
Hij laat je vrede vinden
in Zijn aanwezigheid.

Wanneer de last te zwaar is;
je nergens uitkomst ziet.
Wanneer je hart gevuld is
met zorgen of verdriet.
Dan wil ik je graag troosten,
maar niets van wat ik zeg
zal jouw strijd kunnen winnen;
ik neem jouw pijn niet weg.

Maar ik zal voor je bidden;
je dragen in gebed
tot in het hart van Vader,
want Hij is het die redt.
De Heer verlicht het duister
en vult de eenzaamheid.
Hij laat je vrede vinden
in Zijn aanwezigheid.

Al is de weg soms eenzaam;
toch ben je nooit alleen,
want God is altijd met je.
Hij draagt jou hier doorheen!