We naderen de vakantietijd. Sommigen vliegen erop uit. Anderen vertrekken met een auto, al of niet voorzien van een caravan. Daarnaast zijn er nog de bezitters van plezierjachten. Even een tijdje er tussenuit!

Dat is verstandig. De boog kan immers niet altijd gespannen zijn. Je hebt het zo druk in je leven. Er lopen zoveel mensen rond met stress, dat je het nodig hebt eens even op adem te komen. Vele mensen hebben zorgen, en als je die eens een paar weken achter je zou kunnen laten… Het gewone leven van zo’n 49, 50 weken per jaar kan tot een sleur worden. Wat is er heerlijker dan om deze sleur te doorbreken.

Jaren geleden was ik bezig met archiefonderzoek. Ik bestudeerde het werk van evangelisten in de negentiende eeuw. In een werkverslag van één van hen las ik: “De zomer der natuur is dikwijls de winter der ziel”! Mooi gezegd, maar eigenlijk ook triest. Weet u dat dit zelfs de echte recreatie in de weg staat?

Recreatie betekent immers: ‘herschepping’. De eerste creatie van God, de schepping, is lang niet meer wat ze geweest is. De schepping is in haar wezen aangetast. Ze moet in stand gehouden worden. Toch blijft het ondanks vele en dure woorden maar al te vaak rommelen in de marge. Wat ten diepste nodig is, is een ingrijpen van de andere kant, van de zijde van God. Daardoor zal niet alleen de natuur anders worden, door Hem zal ook de mens veranderd worden. Dat is zelfs het eerste.

Paulus schrijft ergens: ‘Iemand die één is met Christus, is een nieuwe schepping’ (2 Kor. 5: 17). Het gaat hier over een mens die pas echt gerecreëerd heeft, beter gezegd, gerecreëerd is. Als je verbonden bent met de Here Jezus die de schuld van de zonde verzoent en in de toekomst, zijn toekomst, ook de macht van de zonde definitief aan zijn einde helpt, dan is er hoop voor je. Alleen dan.

Wat zijn mensen onverstandig als ze denken juist in de vakantietijd kerk en geloof niet nodig te hebben. Ze hebben dit juist meer dan ooit nodig. Als je niet werkelijk een ander mens wordt, is een vakantie niet meer dan een incident, hoe fijn ook, in je leven. De moeilijkheden zullen nooit worden opgelost, de stress zal tot je dood toe blijven en de sleur zal nooit doorbroken worden. Tenzij…

‘Ik ben echt eens even een ander mens’. Dat is prachtig. Zou u niet graag de woorden ‘eens even’ willen schrappen? Dat kan! Gelukkig. God zij dank!

Ook als mensen niet op vakantie kunnen gaan en min of meer eenzaam achterblijven, nu hun kinderen en vrienden wegtrekken, kunnen zij toch recreëren in die diepe betekenis van het woord. Als je in Christus bent, één bent met Hem, ben je meer gerecreëerd dan de mensen die alleen maar op vakantie gaan. Uiteindelijk kun je, als je meent zonder evangelie op reis te kunnen gaan, beter thuis blijven.

Hoe komt een mens dan tot eenheid met Christus? Dat kan bijvoorbeeld door te bidden (Gezang 437):

Vernieuw Gij mij, o eeuwig Licht! 
God, laat mij voor uw aangezicht, 
geheel van U vervuld en rein, 
naar lijf en ziel herboren zijn. 

Schep, God, een nieuwe geest in mij, 
een geest van licht, zo klaar als Gij; 
dan doe ik vrolijk wat Gij vraagt 
en ga de weg die U behaagt. 

Ik hoop dat u echt zult recreëren.

G.J. Mink