Is God ver weg?
‘U bent mijn enige hoop, HEER, mijn God, van jongs af vertrouw ik op U… blijf niet ver van mij, mijn God, kom mij haastig te hulp’ (Psalm 71: 5 en 12).

Als God zich nou eens aan mij liet zien! Ja, dan zou mijn geloof een flinke ‘oppepper’ krijgen. In woorden van gelijke strekking krijg ik dat soms van mensen te horen. En zelf betrap ik me er ook wel eens op dat ik God als het ware ter verantwoording roep.
Maar zou het helpen? Zou het je geloof echt verder brengen?
Er gebeurt veel in je leven waardoor je hopeloos zou kunnen worden. Wat is er veel verdriet, wat gaat er veel kapot, wat zijn er veel uitzichtloze situaties. Wat kan het erop lijken dat God ver weg is. Je bidt tegen de klippen op, of je bent zelfs opgehouden te bidden…
En dan zegt God in deze Psalm: ‘Ik ben niet ver bij jou vandaan. Ik ben om je heen. Ik woon zelfs in je. Met mijn Geest. Als je Mij vraagt om je te helpen, ben Ik dus al aanwezig. Nee, ik blijf niet ver en Ik ben niet ver. Ik ben je oneindig nabij om je vol liefde te helpen. Ik ben hier en nu aanwezig in jouw leven. Ik roep je op, vol liefde, om je steeds opnieuw op Mij te richten, zoals je ook al eerder (van jongs af) in je leven deed. Ik ben je hoop.
Ik geef je toekomst.
Ik vervul je met mijn Geest van vertrouwen.’

Verantwoording en zegengroet
Ook de afgelopen week ontving ik op enkele bezochte adressen een envelop met geld voor diverse doelen van het kerkelijk leven. Omdat veel van de oudere gemeenteleden niet meer in de kerk kunnen deelnemen aan het collecteren en ook niet de beschikking hebben over een digitale bank, is deze vorm van doneren, misschien wel wat uit de tijd, maar voor velen nog de enige mogelijkheid hun dankbaar- en offerbereidheid te betonen.
In dank aanvaard en afgegeven op het kerkelijk bureau.
De Heer zij met je. Genade zij met jullie. Amen. (2 Timoteüs 4: 22).

Pastor Harm Jansen,
harm.jansen@hervormdsliedrecht.nl, 06 49594893