Zondagmorgen 16 januari werd een aantal broeders en zusters in het ambt bevestigd.
Ze kregen de volgende teksten mee:
– Pieter Vlot: ‘Hij die u roept is trouw en doet zijn belofte
gestand’ (1 Thessalonicenzen. 5: 24).
– Tabitha Vonk-Breedveld: ‘De HEER strekte zijn hand uit, raakte mijn mond aan en zei tegen mij: Hiermee leg Ik mijn woorden in uw mond’ (Jeremia 1: 9).
– Alexandra Brandwijk-van Heteren: ‘Want God heeft ons niet gegeven een Geest van  vreesachtigheid, maar van kracht, van liefde en van bezonnenheid’ (2 Timoteüs 1: 7).
– Robert-Jan Gort: ‘Toen wendde de HEER zich tot hem en zei: Toon je moed… Ik zend je immers?’ (Richteren 6: 14).
– Annemieke Faro-de Waard: ‘Weid mijn lammeren’ (Johannes 21: 15).
– Mariët Tanghé-Reurink: ‘Hoed mijn schapen’ (Johannes 21: 16).
– Bart Willemsen: ‘Laat bij u de gezindheid heersen die Christus Jezus had’ (Filippenzen 2: 5).
– Teus Vink: ‘Helpt u anderen, doe dat dan vanuit de kracht die God u geeft’ (1 Petrus 4: 11).
– Pieter Pronk: ‘Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van anderen’ (Filippenzen 2 :4).

Toespraak afscheid/(her)bevestiging
Geliefde broeders en zusters,
Namens onze kerkenraden mag ik jullie toespreken op deze dag, die een kruispunt in jullie leven is. Of je nu afscheid neemt, bevestigd of herbevestigd wordt. Jullie slaan een nieuwe weg in. Dat is ook op dit schilderij te zien.
Enkele jaren geleden hebben we -onder leiding van Gisela- in onze gemeente meegedaan aan een kunstproject over Handelingen 16, waar Paulus het visioen krijgt om naar Europa te komen.
Dit schilderij -en ik weet, ik ben geen Rembrandt- heeft een symboliek, die ook voor jullie van toepassing is. Ook jullie staan nu in die poort en kijken uit naar de onbekende weg, waarvan je nog niet weet waar hij heenleidt en wat hij brengen zal. Van Paulus weten we dat zijn weg niet alleen over rozen ging en ook voor jullie zullen er wel eens donkere wolken komen. Toch mogen jullie deze weg vol vertrouwen inslaan. Het is namelijk een weg die je samen met God mag gaan. Of je nu het ambt van ouderling, diaken of kerkrentmeester hebt, of dat je terug mag keren naar het ambt van gemeentelid na jaren van inzet in één van de andere ambten. We kunnen het niet zonder onze hemelse Vader.
Op deze manier kunnen jullie ook naar dit schilderij kijken.
De weg loopt naar het onbekende en er zijn donkere wolken waarvan je niet weet wat ze zullen brengen. Maar er is ook het Licht van de zon dat je beschijnt en koestert. Hoe je weg ook zijn zal, je mag erop vertrouwen dat dit Licht zal overwinnen. Daarvoor hebben we Jezus! In het gras zien we de rode klaprozen. Zij symboliseren het bloed van Christus, dat Hij gegeven heeft voor onze verlossing. Gaande over de weg mogen we dit steeds zien. Het Licht dat de wolken zal verjagen en het bloed van Christus als volkomen verzoening.
Wanneer we ons werk in de gemeente opnemen, en het maakt niet uit welk werk dit is, mogen we vertrouwen op Hem die ons geroepen heeft. Vergeet dat nooit. Ons mensenwerk is maar klein, maar met Hem is zelfs het kleinste wat we doen groot! Bid tot Hem om geloof, hoop, liefde en wijsheid. En weet dat je je weg niet alleen hoeft te gaan. Ook de mensen om je heen zijn werktuigen in Gods hand. Je mag je zwakheid tonen en vragen om hulp en ondersteuning van anderen als je het zelf even niet weet. We zijn er met elkaar om te werken in de grote wijngaard.
Aarzel dus niet om voor het eerst of opnieuw op pad te gaan! Zelf ervaar ik het werk in de wijngaard als een kostbaar en mooi geschenk, wat m’n leven heeft verrijkt en ingekleurd. Mijn wens naar jullie is dat jullie die ervaring ook mogen krijgen of gehad hebben.
Degenen die afscheid nemen zijn we zeer dankbaar voor hun inzet, want we weten allemaal dat het geloof iets van ons vraagt. Niet altijd makkelijk, maar jullie hebben dit wel mogen oppakken en op jullie manier vorm mogen geven. In het ambt van gemeentelid zijn jullie niet weg, alleen zullen we elkaar wat minder vaak zien. Op je nieuwe plaats zijn jullie nog steeds belangrijk en nodig, want gemeente kunnen we alleen met elkaar zijn. We wensen jullie dan ook Gods zegen toe voor de weg die voor je ligt. (Mieke van ’t Veer).