Zondag 22 november is het de laatste zondag van het kerkelijk jaar.
Deze wordt ook wel: ‘Eeuwigheidszondag’ of ‘Zondag van de Voleinding’ genoemd. In onze wijkgemeenten gedenken we dan altijd degenen die ons als gemeente in het afgelopen jaar ontvallen zijn. Tegelijk is het ‘Memento mori’ oftewel: ‘Gedenk te sterven’. Wij allen zijn immers sterfelijke mensen en moeten daar zo nu en dan aan denken om ons erop voor te bereiden. Op deze dag krijgen we hiervoor een stimulans. Omdat vanwege de coronamaatregelen er maar een beperkt aantal kerkgangers fysiek aanwezig kan zijn, heeft de kleine kerkenraad besloten in beide diensten aanstaande zondag hieraan aandacht te geven. In de morgendienst wordt de helft van de namen gelezen in aanwezigheid van enkele nabestaanden, in de avonddienst gedenken we de anderen, eveneens in aanwezigheid van hun nabestaanden.
’s Morgens bepalen we in de Maranatha Kerk onder leiding van ds. G.J. Mink onze aandacht bij Openbaring 2: 8-11, de brief van de Here Jezus aan de gemeente van Smyrna, het huidige Izmir. Hierin worden we opgeroepen om trouw te zijn aan de Heer tot in de dood. Als we dat doen, zullen we de kroon van het leven ontvangen.
In de avonddienst in de Grote Kerk gaar ds. G.J. Mink voor en overdenken we een psalm. Het is een avondgebed, Psalm 17, die in de berijming zo mooi eindigt met:
O blij vooruitzicht dat mij streelt,
ik zal ontwaakt uw lof ontvouwen,
U in gerechtigheid aanschouwen,
verzadigd met uw godd’lijk beeld.
Gezegende diensten gewenst.