Eindeloze vakantie?
In de morgendienst op zondag 31 juli in de Grote Kerk kijken we in het kader van de serie van vier diensten over onze toekomstverwachting alvast wat rond op de nieuwe aarde,
‘de wereld die komt’. Dat kan werkelijk, omdat de Heer ons het leven daar heeft getoond. Hij deed dit via zijn dienaar Johannes aan wie Hij zoveel heeft geopenbaard. We lezen Openbaring 21: 9 tot en met 22: 5. Het blijkt dat we in Gods grote toekomst niet een eeuwigdurende vakantie hebben (gelukkig maar), maar dat we ook nog heel wat te doen zullen hebben. En ook niet alleen maar hoeven te zingen, hoe fijn dat ook is, zoals we ons allen realiseren na het verbod hiervan in de coronatijd. Er is werk aan de winkel. In grote vreugde leven we ‘het leven in de wereld die komt’!

Gefeliciteerd!
‘Wij verwachten het leven in de wereld die komt’. Zo luidt de slotzin van de Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel. We verwachten die heerlijke toekomst. Maar die is er nog niet. Tot die tijd moeten we het zien uit te houden. We worden geroepen om volharding te tonen en ons op het leven daar en straks voor te bereiden.
Als slot van ons vierluik beluisteren we zondagavond 31 juli in de Maranatha Kerk de zeven zaligsprekingen, felicitaties, die de Heer tot ons richt. We beamen ze zingend onder de inspirerende (bege)leiding van onze organist Mark Brandwijk. We gaan met prachtige liederen onze God en het Lam aanbidden!