Zo begint gezang 125 in het Liedboek. Een gebed in wezen. Een uiting van welkom. Als je dat woord letterlijk leest: wel-kom. Wel . . . is een woord dat ‘naar wens’ betekent. (Bijv. opdat het u ‘wel’-ga). Advent betekent ook komst. Het is van origine latijn: Adventus (komst). De adventstijd bepaalt ons bij Dé … Lees verder O Kom, o Kom Immanuël →

Gij zult Mij zoeken en vinden, wanneer gij naar Mij zult vragen met uw ganse hart. (Jer. 29:13) Een prachtige tekst voor de hele gemeente. In heel zijn eenvoud, zo troostend. Maar ook een pittige tekst. Vooral voor mensen die God helemaal niet zoeken . . . of niet echt zoeken. De profeet Jeremia leefde … Lees verder Gij zult Mij zoeken en vinden, →

II Tim 1:16 Deze dagen kreeg ik een tijdschrift onder ogen, waarin een brief van mw. Eberlé-Gotlib was uitgewerkt. In Sliedrecht zijn mensen die bij haar op een Bijbelkring hebben gezeten en er circuleren hier fotokopieën daarvan. Drie jaar geleden is zij overleden. In deze brief legt zij aan iemand uit wat bekering is en … Lees verder “…onder welke ik een eerste plaats in neem” →

Genesis 4 Van dit hoofdstuk af is de Bijbel bezig met de vraag: hoe brengt God de gevallen mens weer terug? God geeft dan het middel van het offer. De mens mag en kan offeren om de band met God te vieren en te herstellen. Abel offert van de eerstelingen. Abel offert het beste dat … Lees verder Offer en Belijdenis →

Het is wel mooi om te beseffen dat in de oude Bijbelse tijd een woord een daad was. Een Zegen was dan ook een Zegen. Wij zitten er veel meer mee of we het wel voelen. Maar in de oude tijd: een zegen was een zegen. Eenmaal uitgesproken stond het er. Kon ook niet herroepen … Lees verder Jakob steelt de Zegen →

Handelingen 2 vers 1-12 In Handelingen 1:15 lezen wij dat er ongeveer 120 mensen bijeen waren. U weet misschien dat er 10 mannen nodig zijn om een synagogedienst te kunnen houden. Wel, er zijn er 120 nodig (12 x 10) om een nieuwe gemeenschap te stichten. Lucas schrijft dus in Handelingen 1: er was een … Lees verder Verbazing wekkend →

Uit de oudste Joodse boeken die er zijn weten wij dat het een processiepsalm was in Bijbelse tijden. Dat wil zeggen: men zong het op de hoogtijfeesten en het was een soort van optocht. Deze tocht symboliseert de geloofsweg die een mens af kan leggen in het leven. De mens van geloof wordt genodigd door … Lees verder Psalm 118 →

Genesis 28: 15b Deze woorden zijn van God zelf. Hij spreekt ze tegen Jakob. Er staat een ladder in Bethel opgericht naar de hemel en engelen stijgen op en dalen neer. (N.B. de bijzondere volgorde van de woorden). Jezus citeert deze gebeurtenis en geeft haar daarmee een extra uitroepteken. (Johannes 1:52). Het is dan ook … Lees verder “Totdat Ik gedaan heb, wat Ik u heb toegezegd”. →

Marcus 2: 1-13 Het is niet goed dat de mens alleen zij. Dat zei God al in het paradijs, toen alles nog goed was. Laat staan in de vergankelijke wereld. Rijk ben je als je vrienden hebt. Mensen die je dragen als het erop aan komt. Vier vrienden dragen hun vijfde vriend op een matras … Lees verder “Kind, uw zonden zijn u vergeven” →

Genesis 37 Hoe komen mensen er toch toe om te roepen dat de Bijbel een verzonnen boek is. Iedere keer weer ben ik, met velen van mijn collega’s, verbaasd hoeveel lijnen en parallelen en rode draden er door de Bijbel heen lopen. Zeker als wij na gaan denken over de lijnen van en naar het … Lees verder Jozef in de put →