“De HEER, uw God, die voor u uit gaat,
zal immers voor u strijden.
U hebt toch gezien hoe hij het in Egypte voor u opnam,
en ook in de woestijn, waar u ervaren hebt dat de HEER, uw God, u gedragen heeft zoals een vader zijn kind draagt, de hele weg die u gegaan bent tot uw aankomst hier.”

(Deuteronomium 1: 30 en 31)

Beste lezer. Velen van u zullen de laatste weken genoten hebben van de zomervakantie. Misschien was u gewoon thuis, of was u op een vakantiebestemming ergens in binnen- of buitenland. De meeste vakantiegangers zullen inmiddels wel weer thuis zijn. Enkele geluksvogels hebben de vakantie nog voor de boeg…

Tijdens onze vakantie hebben we kunnen genieten van het prachtige landschap en het kleurige natuurschoon van Noord-Spanje. Via Baskenland hebben we een flink deel van de kust in westelijke richting gevolgd. De Atlantische Oceaan zorgt af en toe voor een wolkje of een bui, maar daardoor ziet de Noord-Spaanse natuur er, ook midden in de zomer, wel mooi groen uit. Mogelijk denkt u nu: ‘Lees ik nu het Kerkblad of een reisgids?’ Wel geachte lezer, deze toeristische inleiding is een korte opmaat naar een tafereel dat wij vaak tegenkwamen in Spanje.

Tijdens onze reis hebben wij namelijk honderden pelgrims zien lopen. Sommigen van hen reisden solo. Velen liepen in kleine groepjes. Enkele pelgrims hadden al een respectabele leeftijd bereikt. Opvallend veel pelgrims waren jonge mensen, zo te zien in de bloei van hun leven.

Naast de onvermijdelijke rugtas en wandelschoenen zijn de pelgrims te herkennen aan een flinke schelp die aan een touwtje aan hun rugtas bungelt. Al deze dappere mensen hadden in ieder geval één ding gemeen: ze waren allemaal op weg naar Santiago de Compostela, diep in West-Spanje. Het was niet moeilijk om de route te volgen. Overal langs de weg zag je bordjes met het opschrift ‘Camino de Santiago’.

Volgens de overlevering zou het graf van apostel Jacobus in Santiago de Compostela zijn ontdekt. Vandaar ook die schelp die de pelgrimsroute kenmerkt: de Sint Jacobsschelp.

Het intrigeerde me dat er zoveel (jonge) mensen zijn die een groot deel van hun vrije tijd besteden aan het volbrengen van deze pelgrimstocht. Ieder zal zo zijn of haar eigen reden hebben om deze tocht te maken, maar voor velen is de bedevaart bedoeld om de apostel Jacobus te eren.

Wij protestanten zijn vaak niet zo bekend met het maken van een bedevaart. Toch kan ik onze Rooms-Katholieke broeders en zusters wel begrijpen. Ik heb er respect voor dat zij zoveel tijd, geld en energie steken in een zware, dagenlange wandeltocht. Ik kan mij zo voorstellen dat je als pelgrim veel rust ervaart en de tijd hebt om met God in contact te komen. Dat lijkt me heel mooi.

Beste lezer, wij zijn ook op reis. Niet zomaar een vakantiereisje. We zijn pelgrims op weg naar de Eeuwigheid. Wat mag deze reis ons kosten?

Medereizigers: alleen reizen kan voordelen hebben, maar is vaak lastiger dan reizen in een groep. Onze pelgrimsreis wordt zo veel gemakkelijker als we dat als gemeente samen doen. Zo kun je elkaar helpen, ondersteunen en de weg wijzen. God heeft ons geen kalme reis beloofd, maar wel een behouden aankomst. Reist u mee?

Bart Mijnster