Zondag is het de eerste Adventzondag, wij vieren dan het Heilig Avondmaal. Waarom, denkt u misschien? Het avondmaal vindt toch zijn oorsprong in het Pascha in plaats van het Kerstfeest? Dat klopt, maar het Avondmaal is niet in de plaats gekomen van het Pascha, alleen het Pascha wijst wel naar het Avondmaal, daarom wil ik toch enkele lijnen aan u doorgeven.

Het Pascha was voor de joden een herdenken van: hun beveiliging door het bloed van het lam, hun verlossing uit Egypte, uit de slavernij, en hun leven onderweg met God. Hoofdzaak van het feest was het Lam. Bij het Pascha lezen we nooit: “Verheugd u voor het aangezicht van God.” (bij de andere feesten wordt dit wel uitdrukkelijk geboden).
Er was een tweede mogelijkheid om het feest te vieren voor hen die het gemist hadden (ook dit is bij geen enkel ander feest). Een vreemdeling mocht er niet van eten of hij moest eerst besneden zijn.

Het Avondmaal is ook een herdenken: “Doe dit tot Mijn gedachtenis.” zegt Jezus. Bij het avondmaal staat het offer van Jezus centraal: Zijn bloed beveiligt tegen het oordeel, Zijn bloed verlost u van de slavernij van de zonde, Zijn bloed schenkt ons het Eeuwige Leven. Welk een grote zegen dat het alles van God afhangt.
Ook nu geen uitbundige vrolijkheid, dat kan niet bij zo’n groot offer, maar wel heilige blijdschap dat er voor ons is betaald, we zijn verlost!

Men moet ook nu gedoopt zijn en belijdenis hebben gedaan om deel te nemen aan het Avondmaal. Maar het Avondmaal is meer dan alleen een gedenken, het is ook verkondiging en verwachting. Zowel in Mattheüs als in Lukas zegt Jezus tegen Zijn discipelen en dus tegen ons: “Ik zal van nu aan voorzeker niet meer van deze vrucht van de wijnstok drinken, tot op die dag, dat Ik haar met u nieuwe zal drinken in het Koninkrijk mijns Vaders.”. Verwachtingsvol mogen we dan ook uitzien naar deze ontmoeting met Hem die ons lief heeft en alles voor ons gegeven heeft. Daarom eindigde ds. H.G. Oostinga de avondmaaldienst ook altijd met de woorden “Wij mogen van hier gaan in de wetenschap dat wij weer eenmaal minder het Avondmaal zullen vieren, totdat wij het nieuw zullen vieren als de bruiloft van het Lam in het koninkrijk Gods.”.

Laten wij dan ook het offer van Jezus Christus onze Heer centraal stellen. En vieren vol dankbaarheid en verwondering voor zoveel liefde en vol verwachting uitzien naar de ontmoeting met Christus onze Heer

Frans Willemsen