Zoals de dagen van Noach waren,
zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.
(Mattheüs 24: 37)
De ark van Noach staat vandaag weer in het middelpunt van de belangstelling. Op 33-jarige leeftijd droomt timmerman Johan Huibers dat een geweldige stormvloed heel Noord-Holland onder water zet. Dat is het begin van een enerverend avontuur, waarin Johan zijn ultieme doel weet te realiseren: de bouw van de ark van Noach. Onze evangelisatie-ouderling Marcel Kornet heeft een aantal jaren meegeholpen om ‘deze droom te laten varen’. In de heuvels van de Amerikaanse staat Kentucky ligt sinds vorige week een ark van Noach op het droge te wachten op haar bezoeker. Ken Ham hoopt jaarlijks 16.000 bezoekers te verwelkomen in zijn 400 voetbalvelden grote pretpark.
In de Bijbel is de ark van Noach niet alleen het zichtbare bewijs van Gods redding, maar ook van Gods oproep tot bekering. Want elke hamerslag van Noach is een krachtig appèl tot bekering. De Heere Jezus zegt in Mattheüs 24: “Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot aan de dag waarop Noach de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.”
Wij leven ondertussen in de laatste dagen. Als wij om ons heenkijken, merken wij dat steeds minder mensen bereid zijn deze oproep tot bekering ter harte te nemen. Sterker nog! Onze leiders roepen ons na een terroristische aanslag steevast toe: ‘Gewoon doorgaan, want als we thuisblijven, hebben de terroristen hun zin.’ Ik las vorige week in de krant het volgende: “Dagen van Noach noemt de Bijbel deze tijd. Dagen waarin het leven z’n gewone gang gaat. Waarin de caravan ingericht, het vakantiehuisje besproken, het hotel geboekt wordt. Dagen waarin het pas gekochte huis wordt geschilderd en bemeubeld. Dagen waarin er gewerkt of gerust wordt. En plotseling is er dan dat geweld, die aanslag, dat afschuwelijke ongeluk. Dagen van Noach zullen er zijn tot de jongste dag. Te hopen is echter dat er in die dagen niet het ongeloof is van toen, maar geloof dat dieper geworteld is dan: ‘We moeten maar gewoon doorleven.’ Geloof in de wetenschap dat er een God is, Die ook in de dood ons leven sparen wil.” (Wim van Egdom, RD, 9 juli 2016)
Neen, zomers brengen geen rust en vakanties evenmin. Rust brengt alleen Hij, Die gekomen is om zondaren zalig te maken. Want de Heere Jezus is onze Ark des behouds. In Hem zijn wij veilig en geborgen. Wat er ook gebeurt!
H.J. van der Veen