Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop.
Openbaring 3: 20

In Laodicea is het vuur uitgegaan: het vuur van de liefde, van de hoop en van het geloof. En in Laodicea is ook de deur dicht gegaan: de deur van de gemeente en de deur van het hart. En toch wordt er door de Heere Jezus op de deur geklopt.

Als er in Laodicea ergens op de deur wordt geklopt, gaat er een schok door het huis. Want in die tijd was het gebruikelijk, dat de Romeinse ambtenaren zich met geweld toegang verschaften tot de huizen in de stad.
Hoe anders is het optreden van de Heere Jezus. Hij dringt Zich niet op en Hij breekt niet in. Hij overweldigt niet en Hij overmeestert niet. Integendeel! Hij vraagt beleefd om binnen gelaten te worden.

De mensen hingen vroeger ook wel eens een bordje op de voordeur: aan de deur wordt niet gekocht. En in geestelijk opzicht hangt dat bordje soms al 60 of 70 jaar op de voordeur van ons hart. Ik vraag mij wel eens af: hoe houden die mensen dat vol?! De deur gesloten houden, terwijl er geklopt wordt!
Laten wij dat bordje toch snel verwijderen en er een ander bordje voor in de plaats hangen: binnen zonder kloppen!

De Heere Jezus blijft echter staan en Hij blijft maar kloppen. Hij loopt niet weg. Hij slaat niet over. Neen, Hij blijft kloppen. En ondertussen verwonder ik mij erover, dat Hij zo dichtbij is. Hij staat voor de deur. Hij is onder handbereik. Hij is ons nabij in Zijn Woord. En in de tekenen van brood en wijn.
Kijk maar eens door het kijkgaatje van de deur. Wie staat daar buiten op de stoep? Daar staat de gekruisigde en opgestane Heere en Heiland. Daar staat de hemelse Bruidegom en de hemelse Gastheer.
U zucht: maar ik kan de deur toch niet openen? Vergis u niet. De Heere Jezus komt zelfs door gesloten deuren. Ondanks onze sloten en grendels, onze barricades en blokkades komt Hij toch binnen. Want terwijl Hij klopt, kruipt Zijn liefde als het ware onder de deur door naar binnen en vervult ons hart. Want met de sleutel van Zijn liefde opent Hij ons hart.

Aan de deur van ‘s harten woning
klopt des hemels Bruidegom:
op, ontwaak, de nacht is om.
Buiten wacht uw Heer en Koning:
kom mijn bruid, die ik bemin,
doe mij open, laat mij in!

Ds. H.J. van der Veen