De zonen van Sceva     

De zonen van Sceva                                                                                                                 Ds. Teeuw

‘Wij geloven niet meer in spoken of geesten’, zo citeerde ik zondagmorgen ds. J. Koopmans. Ons gezonde verstand rekent dat tot de middeleeuwen. ‘Dan is het evenwel merkwaardig, hoeveel er in de Schrift, en nog wel in het Nieuwe Testament, sprake is van de macht van de demonen. De Heilige Schrift rekent ermee als met een ontzaglijke realiteit.’

Oorlogstijd
Dat schrijft ds. Koopmans in oorlogstijd. Terwijl hij waarschuwde voor het gevaar van het nazisme en het vreselijke gevolg voor het volk van de Joden. Hij voorspelde: ze gaan eruit en ze gaan eraan. Maak je geen illusies. De machten zijn niet neutraal en ongevaarlijk. Hij zegt bij de geschiedenis over de zonen van Sceva: ‘In onze tijd zien we de geest uit de afgrond weer opkomen. Zijn verschijningsvormen zijn moderner, minder mythologisch. Maar het is de oude geest, tegen wie wij dezelfde Overwinnaar te hulp moeten roepen’.

Overwinnaar
Over die Overwinnaar, de Heere Jezus Christus, gaat het in Handelingen 19. Paulus verdwijnt naar de achtergrond. We horen hem niet preken, we zien hem geen bezoeken doen. En toch, de Naam van de Heere Jezus werd groot gemaakt (vers 17). En het Woord van de Heere nam met kracht toe (vers 20). Het Heilige Geest gaat Zijn onverwachte gang. Terwijl de satan de jonge kerk van alle kanten probeert aan te vallen, groeit de kerk juist! Dwars tegen de verdrukking in. Wat een wondere kracht schuilt er in het evangelie. Omdat Christus de macht van de satan gebroken heeft. Daar ligt het geheim! Ds. Koopmans zegt: ‘Waar de zonden worden vergeven, daar is de macht van satan gebroken. Waar Christus wordt gepredikt, wijken de schaduwen achterwaarts’.

Geen formule maar Evangelie
‘De duivelbezweerders mogen de naam van Jezus noemen – dat baat hun niet. Paulus predikt de enige Naam, waardoor wij zalig moeten worden. De apostel brengt geen formule, maar een Evangelie. Waar dat Woord niet is, regeren de demonen. Waar het verkondigd wordt, is hun macht gebroken. Waar de prediking zwijgt, keren zij zevenvoudig weer. Waar zij wordt hersteld, wordt de atmosfeer gezuiverd. Het is een rijke zegen Gods, dat wij deze prediking ontvangen.’

Zondag wordt in de bediening van Woord en sacrament de Christus der Schriften
verkondigd. De Naam boven alle naam. In eenvoudige tekenen ziet de kerk haar
Overwinnaar. Het Lam van God dat de zonden wilde wegdragen. Hij voor mij, omdat ik anders die eeuwige dood had moeten sterven. Er komt een warme klank wanneer het gaat over de Naam van Jezus. Er ligt een gloed over de tafel. Dat is mijn Zaligmaker, mijn Heiland, mijn Heere. Geen formule, maar Evangelie. Het is niets minder dan de verkondiging van de dood van de Heere, totdat Hij komt.