Der wereld hoogst verlangen

n.a.v. Gezang 117: 1 uit Liedboek voor de Kerken

Waar verlangen we eigenlijk naar? De weken van Advent vormen een periode om bij die vraag stil te staan. We verlangen naar waardering, naar veiligheid, naar bevrijd zijn van zorgen. En natuurlijk: meer geld en dat soort dingen, maar we weten ook wel dat daarin het geluk niet te vinden is. Als we die drie dingen nog eens op een rijtje zetten: waardering, veiligheid en zorgeloosheid, dan ontdekken we dat dat toch eigenlijk heel egocentrische verlangens zijn. Het proeven van de woorden “Der wereld hoogst verlangen” leert ons van onze ego’s af te zien en onze ogen te richten op Christus, die zegt: “Ik ben je Water. Ik ben je Brood. Ik stil je honger en Ik les je dorst”. Advent is: afleren om egocentrisch te leven, gericht op de vervulling van onze eigen verlangens. En tegelijk is het: leren om Christocentrisch te leven. Christus wil in het centrum van ons leven staan. Hij leidt onze aandacht af van wat wij belangrijk vinden naar wat Hij belangrijk vindt. Hij wil ons ontmoeten en leert ons verlangen naar een radicaal veranderd leven. Door de Geest wordt Christus ons hoogste verlangen. Maar is Christus ook het hoogste verlangen van de wereld? Als we om ons heen kijken zien we dat dat helemaal niet waar is. De wereld heeft wel andere dingen aan het hoofd. En is het ook niet deze wereld die de Christus heeft uitgespuugd? “Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem geworden, en de wereld heeft Hem niet gekend. Hij kwam tot het zijne, en de zijnen hebben Hem niet aangenomen?” Hoezo, der wereld hoogst verlangen? Er wordt verlangd naar vrede en naar heelheid in een wereld die zucht onder aanslagen en oorlogen. Maar er wordt door de wereld niet verlangd naar Christus. En toch leren we in Adventstijd dat alleen Christus onze vrede en onze heelheid is. Niet alleen voor ons. Maar voor heel deze wereld. Deze wereld is “de schepping die in al haar delen zucht en in barensnood is”. Deze wereld zucht van verwachting. Deze wereld is een adventswereld. En er zijn zoveel mensen, zo talloos veel die het (nog) niet weten. Advent is een oefening in verwachting. En een oefening in het leren delen van die verwachting met hen die Christus nog niet kennen.

Ad de Waard