‘En het geschiedde….’

Lucas 2: 1-20

Beste sportman, theoloog, politicus van het jaar. Wie was nationaal en internationaal de meest invloedrijke persoon? Aan het eind van elk jaar kijken we terug. Een blik dus in wat voorbij was, de geschiedenis. Merken we in het gebeuren iets van God? Zo ja, waar dan? Lucas zegt hierop volmondig ‘ja’! Hij schrijft: ‘En het geschiedde in die dagen..’, ‘En het geschiedde, toen zij daar waren…’, ‘En het geschiedde toen de engelen van hen weggegaan waren…’. Er wordt met kerst geschiedenis geschreven. Lucas doet hiervan zo goed mogelijk verslag. De kroniekschrijver bespreekt de geschiedenis van 2000 jaar terug. Hij heeft het over de keizer in Rome, een wereldspeler van formaat. Hij noemt Quirinius, een viersterrengeneraal, genoemd nota bene naar de Romeinse god van de oorlog. Hij schrijft over Herodes, een meesterarchitect, een soort Rem Koolhaas. Machtige mannen. Waar is de God van Israël in dit rijtje? Van God lijkt niets te merken! Lucas laat weten: ‘En het geschiedde…’ Vanuit het bijbels taalgebruik moet je lezen: God maakt geschiedenis. In het midden van de wereldgeschiedenis is God actief. In de tijd van Augustus, Quirinius en Herodes. God is actief. Ja, je zou het niet zeggen. Wat moeten we met een Jezus van wie voor zijn geboorte gezegd is dat Hij een heerser zal zijn en dat zijn koningschap geen einde neemt? Wat is het allemaal onaanzienlijk. Geen plaats bij de mensen in de herberg. Geen wieg maar een kribbe. God lijkt afwezig in deze wereld. Maar wie goed kijkt, ziet iets anders. Dan moet je niet zijn in de machtscentra van de wereld. Ga maar kijken bij de armen en onaanzienlijken van de wereld, op wie door jan en alleman wordt neergekeken. Herders zijn zulke figuren. Zij komen de Heer namelijk wel in hun leven tegen. Ze hebben Godservaring. Die van Efratha horen de hemelse legermacht scanderen en ontmoeten de Koning! Ze nemen het Woord van God serieus en gaan erop in, verkondigen het en loven Hem. En die onaanzienlijke Mirjam (Maria)? Zij bewaart het Woord van God in haar hart. Kerst betekent voor Lucas: een kind wordt geboren, het goddelijk Kind, de Koning van de wereld. God laat zich zien aan de wereld. God neemt deel aan de wereldgeschiedenis. God laat wat van zich merken! Dit is van betekenis in de geschiedenis die wij meemaken. Want hoe we het ook wenden of keren, zegt Lucas: in de geschiedenis draait het om Jezus Christus. Hiervan is er in onze tijd en samenleving, en dat zelfs over de gehele wereld, nog steeds een besef. Dat blijkt uit onze jaartelling. De hele wereld is, zonder het misschien zichzelf te realiseren, bezig met Jezus Christus.

Door Lucas wordt een tipje van de sluier over de wereld-geschiedenis opgelicht. Jezus Christus is meer dan alleen het kerstkind. Hij is gestorven voor onze zonden. Hij leeft. Hij is gisteren en vandaag dezelfde, ja tot in eeuwigheid. De Koning heeft de troon bestegen. De leiding van de geschiedenis rust in zijn handen. Dit geldt niet alleen voor de bijbelse geschiedenis. Eveneens voor de wereldgeschiedenis. De Heer is niet 2000 jaar geleden gestopt met het maken van geschiedenis, Hij handelt nog steeds.

Het meest bepalende, waar nog lang over gesproken zal worden, wat tot in eeuwigheid haar betekenis houdt, is de verkondiging van het evangelie. Pas als de hele wereld het evangelie heeft gehoord, komt zij tot voltooiing en wordt de vrede waarvan de engelen spraken volkomen. Wie leveren de grootste bijdrage aan de voortgang van de geschiedenis en de vernieuwing van de wereld en de komst van het Vrederijk? Zij die op Gods geschiede handelen ingaan! Een gezegend kerstfeest wens ik u allen, met degenen met wie u zich verbonden weet; bovenal met Hem die Immanuel is, God met ons.

G.J. Mink