En nu wat verwacht ik, o HEERE!

Ps. 39: 8

We zijn alweer enkele weken het nieuwe jaar in. Wat gaat het ons brengen? Als je in dat kader Ps. 39 begint te lezen, zou de moed je in de schoenen zinken. Het gaat over mijn einde en over de mate mijner dagen, mijn vergankelijkheid, mijn dagen die een handbreed zijn en een mens die ijdelheid is…
Je zou het kunnen ontkennen als al te pessimistisch. Maar we hoeven niet zo ver bij ons vandaan te kijken en we worden inderdaad geconfronteerd met ernstige ziekte, met moeite en verdriet. Misschien betreft het onszelf wel. Het is maar al te waar wat David schrijft. En David wil dit zeker niet ontkennen, maar toch, het opschrift van deze meditatie staat in Ps. 39: 8 niet weergegeven met een vraagteken, zo van: ja, als het zo (vergankelijkheid, ijdelheid) met mij gesteld is, wat heb ik dan nog eigenlijk te verwachten? Nee, er staat een uitroepteken! David zegt als het ware: “Ik was nog niet uitgesproken, want luister maar: mijn hoop, die is op U.” En met dat woordje U wijst hij terug op die heerlijke naam HEERE. Met hoofdletters, dus: ‘IK zal zijn, die Ik zijn zal’ ofwel ‘Ik ben erbij’.
Dus is er verwachting en hoop? Jazeker, alleen die is niet bij ons te vinden, want dan spreekt de psalm zoals we lazen over onze vergankelijkheid, over dagen in plaats van jaren en zelfs ijdelheid.
En als Job alleen maar naar zijn ziekte ziet en zijn berooidheid, dan zegt hij: “Kijk ik voorwaarts, ik zie Hem niet, kijk ik achterwaarts, ik ontdek Hem niet”. Maar nu met die naam HEERE, kunnen we zeggen: “Kijk omhoog Job!” Spel die naam nog eens. Want Zijn naam is een sterke Toren.
Dat was in het Oude Testament al zo. Maar aan ons heeft Hij ook nog gezegd een Vader te willen zijn. In Jezus Christus en om Jezus alleen. Daarom werd Zijn Naam bij de geboorte al genoemd: God met ons – lmmanuël.
Hij zei: “Ik zal met u zijn, al de dagen, tot aan de voleinding der wereld.” Dus elke dag. Ook vandaag en morgen en altijd weer. Ook bij 2009 mogen we Anno Domini zeggen ofwel, ook dat is een jaar van onze Heere. Onze dagen zijn niet alleen een handbreed (vs. 6), maar ze zijn tegelijkertijd in Zijn hand. Hij houdt ons vast, Hij draagt ons… vanwege lmmanuël.
Zo mochten we dit nieuwe jaar ingaan en hoop hebben, ziende op Jezus, de overste Leidsman, Die er elke dag bij wil zijn.

R.G. Westerduin