Wij zijn gezanten van Christus’ wege…

(2 Kor. 5: 20-21)

Dat zegt Paulus! Paulus die eens een gezant was van de joodse Hogepriester. Een gezant met geloofsbrieven om de gemeente van Jezus Christus te vervolgen. Een vijand van Jezus Christus. En nu: van Meester veranderd. Nu zegt hij: Wij zijn gezanten namens Christus. Achter een gezant ligt de autoriteit van de koning of de regering die hem stuurt.  Achter een geroepen en gezonden predikant staat God zelf. Zult u dat niet vergeten? Als een dominee vermaant, u oproept te breken met de zonde, je schuld voor God te belijden, als hij je desnoods pijn doet en scherp is en het oordeel preek – zult u dan niet vergeten dat hij dat niet voor zichzelf doet, maar voor u, voor jou en dat ten diepste hij dat niet zegt, maar God zelf?! Maar ook: als hij u het Lam van God, Jezus Christus aan uw hart legt, dat hij dat ten diepste niet doet, maar God zelf. Zo moet er gepreekt worden: Alsof God Zelf door ons smeekt… Wij smeken u – en door ons smeekt Christus Zelf tot u –: Laat u met God verzoenen.

Dieper kan het niet. God smeekt u en jou! Het woordje wat hier gebruikt wordt – wij smeken u – is hetzelfde woord dat gebruikt wordt voor de melaatse man die tot Jezus kwam, op zijn gezicht viel en bad: Genees mij alstublieft. Door je knieën gaan en iemand hartstochtelijk iets vragen. Dat doet God.

In Capelle aan den IJssel stond in de vorige eeuw ds. Vlot. Het is eens gebeurd dat deze predikant voor zijn gemeente op de knieën ging en het zijn gemeente toeriep: Zo zijn wij dan gezanten van namens Christus…. Dat is geen sentiment. Wie werkelijk geraakt is door de verlorenheid en het gevaar waarin je verkeert zonder God, wie werkelijk geraakt is van Gods liefde in Christus Jezus, die zal pleiten voor het behoud van mensen. Zoals Jezus zelf weende over Jeruzalem. Waarom weende Jezus? Omdat alleen Jezus weet wat het is om los te zijn van God, wat het betekent om voor altijd verlaten te worden door God – en daarom pleitte Hij bij mensen om God te zoeken, zich te bekeren van het kwaad.

Gezanten van Christus staan in dienst van een Verlosser die liever drieëndertig jaar angst, pijn, verdriet, eenzaamheid, vervolging en armoede en uiteindelijk de dood onderging dan dat Hij het toe kon laten dat een van Zijn kinderen voor eeuwig verloren zou gaan. En deze liefde die Hem bewoog, beweegt ook ons. God was in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende. Dat betekent: er is zo’n verzoening gemaakt door Christus aan het kruis, dat er in die verzoening een waarborg ligt voor elke zondaar om tot God te komen en te zeggen: ‘Heere, vergeef mij, want Christus is gestorven’. Spurgeon, die voor zoveel duizenden in Londen tot zegen was, zei eens: ‘Ik heb Zijn evangelie nu vele jaren verkondigd, maar ik ben nog nooit een zondaar tegengekomen die Christus weigerde om te reinigen toen hij tot Hem ging’. En daarom: Evangelieverkondiging betekent Christusverkondiging. En als wij Hem voor u uitstallen en verkondigen, dan mag je daarin de stem van de Vader zelf horen: ‘Deze is Mijn geliefde Zoon, hoort Hem’.