(2 Koningen 20:c)|
Wie volgt wat zich allemaal in de wereld afspeelt, die wordt diep bedroefd en voelt zich ontzettend machteloos. Althans ik wel! Het is om te huilen, wat er elke dag aan leed en verschrikkelijks via de media voorbij komt! De crisis in de Oekraïne, het neergeschoten vliegtuig, vlucht MH 17, Syrië, Irak, Israël en Gaza, noem maar op. Het is niet met droge ogen aan te zien. Wat een leed en wat een toename ook van de vervolgingen van christenen in deze wereld! Barbaarse wreedheden in de naam van de islam begaan aan mensen, die anders denken en geloven. Verschrikkelijk. De duivel gaat rond als een briesende leeuw, zoekend wie hij zal verslinden. Wat worden er dagelijks veel tranen vergoten! En dan te bedenken, dat er in het paradijs geen tranen waren! Kunnen we ons niet eens meer voorstellen. Wat zijn we daar door de zonde ontzettend ver bij vandaan geraakt. Wat veroorzaakt het kwaad van de zonde een onophoudelijke tranenstroom.
Nu zijn er verschillende soorten tranen. Tranen van spijt en tranen van nijd. Een klein kind huilt als het zijn zin niet krijgt en een bang en angstig aangelegd mens heeft niet veel nodig of de ogen worden vochtig en de waterlanders komen al. Anderen vergieten tranen van verdriet en rouw om de dood van een geliefde! Of vanwege zorgen om een dodelijke ziekte.
Koning Hizkia ligt ziek op bed. Hij is doodziek! Zo ziek, dat hij wel eens niet meer beter zou kunnen worden. Als we gezond zijn, dan is het de gewoonste zaak van de wereld, dat je geen koorts hebt, dat je nergens pijn voelt en dat je alles kunt doen, wat je je hebt voorgenomen. Maar er is niet zo heel veel voor nodig of we zijn uitgeschakeld, of liggen te krimpen van de pijn of van geestelijke nood. Hizkia is ten dode toe ziek! Dat jaagt hem angst aan. De gedachte aan de dood beheerst hem en maakt hem bang. Jesaja, de profeet, heeft hem namens God bericht, dat hij sterven zal. En dat bericht sloeg bij hem zozeer in, dat hij luid begon te huilen. Maar dat niet alleen, hij keerde zijn gezicht naar de wand en bad tot God. Het wonder is, dat God niet alleen zijn gebed hoort, maar ook verhoort. Voordat Jesaja het paleis verlaten heeft, zegt God hem al, dat hij moet terug gaan naar Hizkia en zeggen: Ik heb uw gebed gehoord en uw tranen gezien! David bidt in psalm 56 tot God: “Doe mijn tranen in uw kruik, zijn ze niet in uw boek?” God ziet onze tranen en houdt er boek van. Laten we getroost zijn door de wetenschap, dat God weet van ons verdriet, als we dodelijk ziek zijn, maar ook als we slachtoffer zijn van vijanden, die Gods kinderen naar het leven staan. God ziet onze tranen! Ook de tranen, die worden vergoten op al die plaatsen, waar mensen vanwege hun geloof in Christus te lijden hebben onder vervolgingen of worden gedood. Wat kun je je machteloos voelen, als je al dat leed en die tranen ziet. Vindt u het ook zo moeilijk om die mensen te zien huilen? Gelukkig weet God er van, Hij ziet hun tranen. Hij is niet onbewogen bij het verdriet en het lijden van Zijn kinderen in de wereld. Hij brengt ze Thuis! Het is onze taak en roeping niet alleen om te helpen waar we kunnen, maar zeker ook om dagelijks onze handen te vouwen voor al die broeders en zusters, die worden vervolgd vanwege hun geloof in God, want het gebed van de rechtvaardige vermag veel.
Bidt u en jij mee?
J.F. Tanghé