Het oude is voorbijgegaan . . .

Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.
II Cor. 5 : 17

Een nieuw jaar. Ook in het geloof kunnen we nieuwe voornemens hebben: dat ons geloof meer mag gaan leven in 2013, dat we trouwer zijn in onze gebeden, meer lezen in de Bijbel, dichter bij God leven.
In de Bijbel is “nieuw” een heel centraal woord. Er zijn twee Griekse woorden voor nieuw: neo en kainos. Kainos is altijd verbonden met Jezus: een nieuw verbond…een nieuwe schepping. Wie in Christus is, is een nieuwe schepping. Dat klinkt geweldig. Maar wat is het? Is het een soort geestelijke make-over. Zoals die tv-programma’s: twee maanden in behandeling, vreselijke operaties, therapie, fitness en . . . hoppa: een nieuw mens? Nee, daar zit het naïeve geloof in de maakbare mens in.
Zo zijn er tegenwoordig ook (zgn.) nieuwe theologische stromingen: mensen doen een geweldige daad in Christus: een of andere superbelijdenis en daarna klinkt het: we kunnen niet meer zondigen. Geweldig voor ze . . . maar niet reëel en niet naar de Schrift. Paulus schrijft in een latere brief dat het goede dat hij wenst te doen, toch niet doet en het kwade juist wel. Wat ben ik toch een ellendig mens, zegt hij dan. “Wie zal mij verlossen: Gode zij dank, Jezus Christus onze Here”.
Was hij dan geen nieuwe Schepping? Was hij niet in Christus? Mijn joodse boeken helpen me: de rabbijnen noemden iemand een nieuwe schepping als God diegene de zonden vergeven had. Als God vergeeft, dan is het ook weg. Dan ben je als een nieuwe schepping. Moet je daar dan iets voor doen? Je moet je laten verzoenen, schrijft Paulus. Niet zelf doen…laten verzoenen.
Net zoals mensen onverbeterlijk geloven in een maakbare samenleving, zo willen mensen ook altijd zichzelf weer verlossen. Dan hebben we het zelf gedaan en hebben we zekerheid. We willen op een bijzondere manier belijden, geloven, handelen, bij een groep horen, extra serieus zijn, orthodox of juist modern. Dan hoor je bij de waren, maar . . . dan heb je het toch weer zelf gedaan. Paulus wijst ons op het onvoorstelbaar eenvoudige, maar zó tegen de mens in: LAAT u verzoenen.
Het oude is voorbijgegaan, dat wil zeggen de eis van de wet is voorbijgegaan. De Tien geboden en alles er omheen zijn niet meer om daarmee je zaligheid te verdienen. Ze helpen je nu om God te eren. God te dienen, Zijn weg te gaan. Daarom zijn ze rijk, maar niet verkrampend. Het evangelie weet van de overwinning. Het geloof weet dat het God kan vertrouwen. Maar de gelovige mèns heeft nog te strijden met de machten van de wereld tot op het slagveld van de eigen ziel. Onze omgeving, familie, collega’s bewaren griezelig nauwkeurig of soms onnauwkeurig ons strafblad. De hemelse Vader staat op de uitkijk. Alle verloren zonen en dochters zijn welkom thuis. Hij slaat Zijn armen om je heen. Keer toch terug voor een nieuw begin met Hem.
Het joodse Nieuwjaar is zoveel meer een zaak van geloof. Het is de oproep tot de terugkeer tot God. 2013 Niet vergeten, wat er ook gebeurt, het is een jaar Anno Domini. Een jaar onzes Heren. Vouw uw handen voor hen die u lief zijn en voor uzelf. Dan zal het een door God gezegend jaar zijn.

Ds. A.H. Groen