In deze tijd vindt de verkiezing van nieuwe ambtsdragers plaats. Misschien is het goed om ‘onze dromen over de kerk’ met elkaar te delen. John Stott heeft in zijn boek “De Levende Kerk” zijn droom over de kerk opgenomen. Hij schrijft:

Ik droom van een Bijbelse kerk –
in elk opzicht trouw aan de openbaring van God in de schrift, waar voorgangers de Schrift op een integere en heldere manier uitleggen en elk gemeentelid kan opgroeien tot een volwassen christen, waar gemeenteleden het Woord van God liefhebben en erop reageren door Christus na te volgen en zich niet bezighouden met on-Bijbelse zaken, en in wier leven de gezondheid en schoonheid van de Bijbelse balans terug te vinden is.

Ik droom van een aanbiddende kerk –
waar gemeenteleden samenkomen om God te ontmoeten en Hem te eren,
die weten dat God altijd in hun midden is en die zich nederig voor Hem willen neerbuigen, die regelmatig samenkomen aan de tafel van Jezus Christus om zijn geweldige verlossingswerk aan het kruis te gedenken, die de aanbidding opluisteren met hun muzikale vaardigheden, die geloven in gebed en God ervaren in het gebed, waar aanbidding niet alleen tot uiting komt in de zondagsdiensten en gebedssamenkomsten, maar ook in hun gezinnen, hun werk en hun dagelijks leven.

Ik droom van een zorgzame kerk –
waar de leden mensen zijn uit verschillende rassen, landen, leeftijdsgroepen en maatschappelijke achtergronden, waardoor de eenheid en diversiteit van het huisgezin van God zichtbaar wordt, die een warme en open gemeenschap vormen en zich niet inlaten met woede, zelfzucht, jaloezie of trots, waar leden elkaar liefhebben met een rein hart, geduld hebben met elkaar, elkaar vergeven en elkaars lasten dragen, waar ze vrienden zijn voor de eenzamen, steun geven aan de zwakken en degenen verwelkomen die veracht en verstoten worden door de maatschappij, waar liefde overvloeit naar de buitenwereld, een aantrekkelijke, aanstekelijke onweerstaanbare liefde, de liefde van God zelf.

Ik droom van een dienende kerk –
die Christus als Dienaar heeft gezien en zijn roepstem heeft gehoord om ook een dienaar te zijn, die bevrijd is van eigenbelang, binnenstebuiten is gekeerd en zichzelf heeft weggecijferd om anderen te dienen, waar leden het gebod van Christus gehoorzamen door in de wereld te gaan staan, de seculiere maatschappij te doordrenken, het zout van de aarde en het licht van de wereld te zijn, waar leden het goede nieuws van Jezus op een eenvoudige, natuurlijke en enthousiaste manier met hun vrienden delen, die van harte dienstbaar is in haar eigen omgeving, onder de buurtbewoners en de arbeiders, gezinnen en alleenstaanden, autochtonen en allochtonen, ouderen en kinderen, die alert is op de veranderende behoeften in de samenleving, gevoelig en flexibel genoeg om haar
programma aan te passen zodat ze beter kan dienen, die een wereldvisie heeft en voortdurend haar jongeren aanmoedigt hun leven in dienst daarvan te stellen en die mensen uitzendt om te dienen.

Ik droom van een verwachtingsvolle kerk –
waar leden zich niet wentelen in hun materiële rijkdom en comfort, omdat ze weten dat ze vreemdelingen en pelgrims op deze aarde zijn, die steeds trouwer en actiever wordt omdat zij uitziet naar de wederkomst van haar Heer, die de vlam van de christelijke hoop brandend houdt in een duistere en wanhopige wereld,die op de dag van Christus’ wederkomst niet ineen zal krimpen van schaamte, maar vol vreugde zal opspringen om Hem te begroeten.

Ds. H.J. van der Veen