Lucas 23 vers 28
Een joelende menigte, met Jezus en twee misdadigers in hun midden, zoekt zich een weg door de nauwe straten van Jeruzalem naar Golgotha. In het spoor van de Heiland volgen ook vrouwen de droevige stoet. Waarom? Was het nieuwsgierigheid of haat, die hen ertoe bracht om achter die stoet met Jezus in hun midden mee te lopen?
Wat is het toch, dat mensen naar een kruisiging trekt? Er liepen vrouwen in de stoet mee, die geraakt waren door de aanblik van Jezus. De aanblik van zijn gelaat, van zijn gegeselde gestalte, wekte medelijden op in hun hart. Luid jammerend beklagen zij Hem. En hoe vreemd: Jezus weert hun medelijden af! Dochters van Jeruzalem, weent niet over Mij, maar weent over uzelf! Het huilen van die vrouwen komt ons menselijk, warm en sympathiek voor. Gelukkig, dat er toch ook nog mensen waren langs de kruisweg met een hart. Maar hoe gunstig deze vrouwen zich ook lijken te onderscheiden van de rest, ook zij geven er blijk van Jezus niet te kennen. Ook zij nemen Hem niet gelovig aan als de Zoon van God, gezonden om ook hun zonden te verzoenen. Hun beklag was niet meer dan sentiment voor een veroordeelde op weg naar zijn laatste ogenblikken. Daarom wijst Jezus het medelijden van die vrouwen af, want Hij zoekt geen medelijden, Hij zoekt geloof!
Weent niet over Mij, zegt Jezus! Deze “dochters van Jeruzalem ” hadden geen enkel besef, wat zich voor hun ogen afspeelde. Zij zagen in Jezus het slachtoffer, maar zij zagen in de verste verten niet, dat zij zelf als slachtoffer werden voortgedreven naar een toekomst, die snel naderbij kwam. Want Jezus voorzag het verschrikkelijk lot, dat Jeruzalem bedreigde. Daarom zegt Jezus: weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen. U bent er – in zekere zin – zegt Jezus erger aan toe, dan Ik. Ik weet welke weg voor Mij ligt, Ik ga Mijn weg doelbewust, maar u leeft uw leven zonder enig besef van wat u boven het hoofd hangt. De verwoesting van Jeruzalem!
Jezus volbrengt de Weg van de Vader, Hij draagt de onmetelijk zware last, niet alleen van zijn persoonlijke, menselijke pijn, maar van de zonden der gehele wereld, die op Hem rust. Weent niet over Mij, zegt Jezus. Ik ga deze weg in uw plaats, om de wereld met God te verzoenen. Ook daarom zegt Jezus: weent niet over Mij! Want wie met gelovige ogen naar dit gebeuren kijkt, die weet dat hier geen medelijden op zijn plaats is. Het enige wat past bij het feit, dat Jezus bereid was de weg naar het kruis te gaan om zondaren met God te verzoenen, is geloof. Want wie met gelovige ogen op Jezus ziet, die ziet, dat het ook om hem of haar was, dat de Heiland deze weg is gegaan. Dat er anders geen hoop, geen verzoening, geen vrede met God mogelijk was geweest. Daarom geloof gevraagd. Medelijden is niet genoeg! Alleen door het geloof hebben wij toegang tot Jezus verzoenend werk! Geloof! Weent over uzelf en gelooft in de Here Jezus Christus, want alleen door Hem is er vergeving, eeuwig leven. Gelooft u, jij al in deze Jezus?
Ds. J.F.Tanghé