En in de zesde maand werd de engel Gabriel van Godswege gezonden naar een stad in Galilea, genaamd Nazareth, tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, wiens naam Jozef was, uit het huis Davids; en de naam van de maagd was Maria. En de engel tot haar ingekomen zijnde, zeide: Wees gegroet, gij begenadigde; de Heere is met u; gij zijt gezegend onder de vrouwen.

(Lucas 1: 26-28)

Wanneer ik het verhaal van Maria overdenk en daar eens goed bij stilsta, dan heb ik een groot respect voor Maria. Ik ben me er terdege van bewust dat Maria binnen de diverse kerken op verschillende manieren wordt benaderd, maar we zijn het er volgens mij allemaal over eens dat de rol welke God aan Maria toebedeelde een belangrijke en bijzondere rol was. God koos Maria uit om Zijn Zoon te baren. Haar ja, haar overgave, bracht ons het Kind dat kwam om ons te redden. Is dat niet geweldig? Stel je eens voor dat zij nee gezegd had, wanneer zij geweigerd had, wat was er dan gebeurd? God had Maria geschikt bevonden, zou Hij nog iemand anders op het oog hebben gehad? Of was Maria de uitverkorene, mocht zij alleen Zijn Zoon ter wereld brengen?

God zond Zijn Zoon vanuit Zijn hemelse bron, door een eenvoudige, maar Goddelijke dienstmaagd, getuigend van de waarachtigheid van haar totale overgave aan de Goddelijke aanwezigheid, door het vastbesloten ‘ja’ en geïnspireerd door de belofte die van oudsher door de profeten werd doorgegeven.

Maria, was bruid door genade, die door uitverkoren te zijn boven alle vrouwen, werd geheiligd om door heiliging moeder te worden van Gods Zoon. Zij heeft in nederigheid en zonder eerst in wijsheid te overwegen, aanvaardt wat haar werd aangeboden uit het Goddelijke dienstverband. Haar dienstverband kende geen overweging, alleen overgave aan de absolute zekerheid van de Vader en de Heilige Geest.

Zalig is zij die niet alleen het moederschap heeft aanvaard over Immanuël Christus Jezus, maar ook door haar aanwezigheid op het laatste uur van Zijn leven en Zijn dood. Met Hem heeft zij geleden vanuit de stilte van haar vernederd, doch verheven, moederhart. De barmhartigheid van de Goddelijke aanwezigheid werd gekenmerkt door haar ontvankelijkheid, haar opbouwende sereniteit en haar moederlijke bezorgdheid. Wij zien niet alleen haar kleinheid als dienstmaagd die zich totaal gaf aan het Heilig Opperwezen, maar tevens de grootheid waarin zij werd verheven boven alle vrouwen als Moedermaagd. Trouw in haar overwicht aan gebed en vertrouwen, trouw in de gave van zichzelf aan de Goddelijke Hoogheid en aan de aardse kleinheid van de mens, wordt zij geprezen als de hemelse volle eeuwige en onvolledige aardse sterveling. De waarde van haar jawoord is ongeëvenaard door de eeuwen van de tijd.

Vanuit de oorspronkelijke Bron werd zij uitverkoren, begenadigd en gevestigd in de voltrokken waarde van het eeuwige leven. De barmhartigheid van de Goddelijke aanwezigheid werd gekenmerkt door de ontvankelijkheid van haar opbouwende sereniteit die zich tot onze gaden uitstrekt.

Dank aan de begenadigde, omdat door haar jawoord de hele mensheid de gelegenheid krijgt om de leer van Gods Zoon, die ook de hare is te kunnen erkennen, te kunnen beleven in het hart, in de zekerheid dat Hij ons begeleidt tot in de glorie van de Vader.

Met dit vertrouwen wens ik u en jou Gezegende Kerstdagen en heil en zegen voor 2016.

Gert Vink, blokouderling Wijk 1