Aanstaande zondag is het Moederdag. Op de derde zondag van juni is het Vaderdag. In een tweeluik hoop ik aan deze bijzondere data in het leven van veel gezinnen
aandacht te geven. Maar dan we op een meditatieve manier, passend bij een artikel op de voorkant van ons gewaardeerde Kerkblad.
We gaan het dus over God hebben. Over de unieke God van Israël is wel wat te zeggen. Hij is niet een ‘iets’. Zoals mensen tegenwoordig vaak zeggen: ik geloof wel in iets.
Nee, God is niet een ‘iets’. God is niet een ‘gevoel’ en ook geen ‘emotie’. God is een ‘persoon’ met wie je een band kunt hebben, aan wie je je kunt toevertrouwen. Om het persoon-zijn te onderstrepen worden in de Bijbel verschillende beelden gebruikt. Sommige daarvan zijn heel lieflijk. God wordt bijvoorbeeld herder genoemd (Psalm 23). Maar er zijn ook afstotende beelden. God wordt ergens vergeleken met een verscheurende leeuw. Hij is niet iemand die alles maar op zijn beloop laat en niet kwaad kan worden. Daarbij is Hij overigens niet onredelijk. Maar je moet er wel voor uitkijken dat je Hem niet op een vervelende manier tegenkomt. Zo zouden er nog vele beelden te noemen zijn. Hèt beeld dat goed samenvat wat de Bijbel aangaande God heeft bekend is dat we Hem ‘Vader’ mogen noemen. Nu vinden sommige mensen dit vervelend. Een van de redenen is dat het woord ‘vader’ mannelijk is. Waarom zou je God niet ‘moeder’ mogen noemen? Nu, dit gebeurt in de Bijbel niet. Wel bestaan er Bijbelse beelden van God als vrouw. De profeet Jesaja bijvoorbeeld zegt (49: 15): Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten of harteloos zijn tegen het kind dat ze droeg? Zelfs al zou zij het vergeten, Ik vergeet jou nooit. God is geen man en is geen vrouw, God is God. God gaat elk gender te boven.
Zeker wordt God in de Nederlandse Bijbelvertalingen met ‘Hij’ aangeduid, maar
feitelijk is dit bij wijze van spreken. Zelf stelt God zich voor met ‘HERE’. Dit woord heeft een mannelijke klank. Voor Israël ligt dit anders. Waar in onze Bijbels HEER, HERE of HEERE staat, vinden we in het Hebreeuwse Oude Testament vier letters: JHWH. Toen God de Naam bekendmaakte klonk het: ‘Ik ben die Ik ben’. Ik ben onvergelijkelijk, volstrekt uniek. Deze God heeft zich wel doen kennen. Vooral Jezus heeft dit gedaan. Door Hem leren we God kennen als een ‘Hij’ en als een ‘Zij’. Bij ‘Hij’ denken we aan de Vader, de Schepper van hemel en de aarde, tot wie wij als ‘Onze Vader’ mogen bidden. Bij ‘Zij’ denken we aan de Heilige Geest, in het Hebreeuws Ruach, een vrouwelijk woord, met wie Jezus is gedoopt. We moeten de mannelijkheid van God niet overdrijven, maar juist zorgvuldig luisteren naar wat de Bijbel met dit beeld bedoelt te zeggen. Op Moederdag laat ik me door God vertroosten, die als een ware moeder mij nooit vergeet.