Morgen om deze tijd: leefregels als brug tussen zondag en maandag

Maandag beginnen de scholen weer. Dat markeert het einde van de vakantieperiode. Zeker, velen van ons hebben (als we al ruimte en tijd hadden voor vakantie) al eerder de draad van het werk weer opgepakt. Anderen hebben hun vakantie nog voor de boeg. Maar juist met het oog op dat markeringspunt van komende maandag wil, ik graag de vinger leggen bij een aspect van het IZB-Focustraject (www.izb.nl/focus). Met dit traject voor missionaire toerusting heb ik in mijn vorige gemeente intensief kennisgemaakt. Veel elementen die daarin een plek krijgen, komen voort uit het London Institute for Contemporary Christianity (www.licc.org.uk). Een element dat mij zeer aanspreekt en heeft overtuigd, is een eenvoudige afkorting: TTT. This Time Tomorrow. ‘Morgen om deze tijd’. Helaas is er geen mooie afkorting in het Nederlands van te maken… Het gaat erom dat we als christelijke gemeente een brug slaan tussen wat we doen op zondag, en wat we doen op de andere dagen van de week.

Helaas bestaat daartussen vaak afstand. Daar zijn heel veel redenen voor te geven. Maar een diepe oorzaak ervan lijkt mij dat er in het christelijke denken een tendens geslopen is om een onderscheid te maken tussen het ‘geestelijke’ en het ‘wereldse’. Waarbij die ook nog eens heel verschillend worden gewaardeerd. Het geestelijke zou ver uitgaan boven het wereldse, want het eerste gaat over de eeuwige dingen, en het tweede over de tijdelijke. Het eerste heeft te maken met God, het tweede niet. Het eerste concentreert zich op de zondag en onze kerk. Het tweede op de maandag (en de andere dagen van de week) en ons werk. Een funest onderscheid voor wie elke dag als christen wil leven als volgeling van Jezus. Immers, Jezus roept ons als zijn leerlingen om Hem te volgen op álle dagen van de week, en waar we ook zijn. Wij zíjn de kerk, juist op de plekken en de momenten dat we níet samenkomen. Op die plekken worden we geroepen om het evangelie van Gods Koninkrijk zichtbaar, hoorbaar, voelbaar te maken als we ons (vrijwilligers)werk doen, onze (mantel)zorg verlenen, naar school gaan, samen een gezin en familie zijn etc. Als leerlingen van Jezus groeien we hierin door op zondag inderdaad samen te komen met onze broeders en zusters. We komen samen, met het oog op de rest van de week. We horen het Woord van God, dat ons toe wil rusten (bemoedigend, corrigerend, opbouwend). We loven God met ons lied. We bidden met en voor elkaar en de wereld waarin we leven. En op de drempel van de dienst, vlak voor we naar buiten gaan, krijgen we als toespitsing de leefregels mee. Als woorden voor onderweg. Woorden die klinken met het oog de plek waar u en jij ‘morgen bent om deze tijd’. Beluister ze zo, ook komende zondag. Wat neem jij mee de week in?

Naar de werkvloer, de kantoortuin, het schoolplein, de winkelstraat of de camping?

Gelukkig kunnen we elkaar weer steeds meer spreken, ook na de dienst.

Praat dan eens door met elkaar over ‘This Time Tomorrow’.

En vraag elkaar bijvoorbeeld:

  1. Waar ben jij morgen om deze tijd? Wat doe je daar?
  2. Wat maakt je daar blij, waar heb je zin in deze week?
  3. Wat maakt je daar verdrietig, waar zie je deze week tegen op?
  4. Waar kunnen we voor bidden en danken?

‘Laat al mijn werk tot zegen zijn voor mensen om mij heen. Laat in mijn hart uw vrede zijn en werk zelf door mij heen. Maak mij als zout dat smaak verspreidt. Maak mij als licht dat zichtbaar schijnt, tot ieder woord en elke daad mijn Vaders liefde tastbaar maakt.’

(Sela, Gebed voor de werkdag).