Maar ik riep de Naam van de HEERE aan:
Och HEERE, bevrijd mijn ziel!
De HEERE is genadig en rechtvaardig,
onze God is een Ontfermer.
(Ps. 116: 4-5)
In de afgelopen periode keerden velen van ons na korte of wat langere tijd weer terug van vakantie. We mochten even afstand nemen van de dagelijkse dingen en nieuwe ervaringen opdoen. Dat het leven soms echt genieten is, is mooi en iets om dankbaar voor te zijn. Nu worden we weer geroepen om onze dagelijkse taak op te nemen op school, op het werk of thuis. Daarbij worden we al snel geconfronteerd met kwetsbaarheid, gebrokenheid, verdriet, teleurstelling, schuld.
Psalm 116 is een lied van dankbaarheid, gericht aan de Heere God. De dichter wordt echter ook geconfronteerd met de gebrokenheid van het leven; hij ervaart dat zijn leven wordt bedreigd. De angst grijpt hem bij de keel. Wat doe je als het goede leven bedreigd wordt, als je geconfronteerd wordt met de gebrokenheid? Wegvluchten in werk, succes, drukte of geld? Of de ogen sluiten en net doen alsof het er niet is. Het lijkt alsof in onze samenleving steeds minder ruimte is voor de gebrokenheid van het leven. Oud worden, kwetsbaar zijn, pijn, schuld en dood verdwijnen naar de achtergrond én succes, gezondheid, geslaagd zijn en mooie, uiterlijke bezittingen en mensen worden aan ons voorgeschoteld. Die ideeën ademen we in en uit. Het vraagt moed om het leven te zien zoals het is.
De psalmist roept de naam van de HEERE aan. God is aanspreekbaar in alle momenten van het leven, in vreugde en dankbaarheid, maar ook in verdriet en pijn: ‘daarom zal ik Hem al mijn dagen aanroepen’. De Bijbel is een eerlijk boek waarin ruimte is voor alle levensvragen. Vragen van uit de diepte worden niet overgoten met wat positiviteit. God toont zich steeds opnieuw een Ontfermer. Hij heeft een diep gepassioneerde liefde voor de mens. En Hij is genadig en rechtvaardig. Niet als tegenstelling, maar als éénheid. Vanuit Zijn liefde doet hij recht. Al het onrecht dat nu nog gaande is, zal eens ter verantwoording worden geroepen en er zal recht gedaan worden. Dat is de hoop die we als christenen hebben.
God is een Ontfermer. Dat is Zijn wezen. Dat heeft toekomstperspectief. Voor iedereen die de moed heeft zijn of haar hoop niet op eigen succes, aanzien, bezit of prestaties te stellen, maar op de genadige en rechtvaardige God, is er eeuwig leven. Dit is mogelijk geworden door Zijn ultieme daad van ontferming aan het kruis. Daar is Hij voor ons gestorven om de oorzaak van alle ellende en dood op Zich te nemen, te verzoenen en te verbreken. Zodat zonde, schuld, ziekte, ellende niet het laatste woord hebben in deze wereld, maar de Ontfermer. Hij deed dit uit liefde voor ons; daarom is Hij ook al onze liefde waard. Ik heb de Heere lief, want Hij hoort mijn stem.
D.C. Blokland