Ook voor ons?

Vorige week donderdagavond stond ik op het kerkplein nog even na te praten over de vier prachtige bezinningsavonden. Het was mooi om samen vorm en inhoud te geven aan het thema: ‘Als een lam…’

Vrijdagmorgen was ik al vroeg wakker. Er speelde een vraag door mijn hoofd: Hebben we het nu echt goed gedaan? Of hebben we misschien toch te algemeen en te verhullend, te inclusief en te weinig onderscheidend gesproken? Laat ik proberen uit te leggen wat ik bedoel.

 

  1. De slachting van het Lam

De kerntekst van de eerste avond was: ‘Want ook ons Paaslam is voor ons geslacht: Christus.’ In gedachten zagen we de Israëlieten een lam slachten en zijn bloed strijken aan de deurposten en de bovendorpel van hun huizen. Daarna vierden zij allen het Pascha. Maar hoe verhoudt zich dat nu tot de woorden uit 1 Korinthe 10: 1-5: ‘En ik wil niet, broeders, dat u er geen weet van hebt dat onze vaderen allen onder de wolk waren en allen door de zee zijn gegaan, en dat allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee, en allen hetzelfde geestelijke voedsel gegeten hebben, en allen dezelfde geestelijke drank gedronken hebben. Zij dronken namelijk uit een geestelijke rots, die hen volgde; en die rots was Christus. Maar in de meesten van hen heeft God geen welgevallen gehad, want zij zijn neergeveld in de woestijn.’ Hebben we dan misschien toch te algemeen gesproken? Is Christus echt voor iedereen geslacht?

 

  1. De aanwijzing van het Lam

De kerntekst van de tweede avond was: ‘Zie het Lam van God, Dat de zonde van de wereld wegneemt!’ Die tekst werd verbonden met Johannes 3: 16: ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft…’ Maar hoe verhoudt zich dat nu tot de woorden uit Johannes 3: 18: ‘Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld, omdat hij niet geloofd heeft in de Naam van de eniggeboren Zoon van God.’ Hebben we dan misschien toch te verhullend gesproken? Heeft Christus echt iedereen lief?

 

  1. De verzoening door het Lam

De kerntekst voor de derde avond was: ‘Daarom kan Hij ook volkomen zalig maken wie door Hem tot God gaan, omdat Hij altijd leeft om voor hen te pleiten.’ Maar hoe verhoudt zich dat nu tot de woorden uit Johannes 17: 9 en 20: ‘Ik bid niet voor de wereld, maar voor hen die U Mij gegeven hebt, want zij zijn van U. En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven.’ Hebben we dan misschien toch te inclusief gesproken? Bidt Christus echt voor iedereen?

 

  1. De aanbidding van het Lam

De kerntekst voor de vierde avond was: ‘En ik zag, en zie: te midden van de troon en van de vier dieren en te midden van de ouderlingen stond een Lam als geslacht, met zeven hoorns en zeven ogen. Dat zijn de zeven Geesten van God, die uitgezonden zijn over heel de aarde…

En zij zeiden met luide stem: Het Lam Dat geslacht is, is het waard om de kracht te ontvangen, en rijkdom, wijsheid, sterkte, eer, heerlijkheid en dankzegging.’ Maar hoe verhoudt zich dat nu tot de woorden uit Openbaring 22: 15: ‘Maar buiten bevinden zich de honden, de tovenaars, de ontuchtplegers, de moordenaars, de afgodendienaars en ieder die de leugen liefheeft en doet.’

Hebben we dan misschien toch te weinig onderscheidend gesproken? Wordt Christus echt door iedereen aanbeden? Hopelijk begrijpt u waarom ik een vraagteken geplaatst heb boven deze meditatie. Ik wilde u toch echt nog even persoonlijk vragen: Ook voor ons?

Ds. H.J. van der Veen