Origineel en traditioneel

Sommige mensen hebben een gruwelijke hekel aan herhaling. Velen misschien wel. Je wilt iets origineels. Toch is herhaling soms heel belangrijk. Reclamemakers weten het. Mensen die zich voorbereiden op een examen zijn zich hiervan terdege bewust. Herhaling is trouwens iets anders dan voorspelbaarheid. Want dan haak je eigenlijk direct weer af. Je aandacht vervliegt. Ook het woord ‘traditioneel’ heeft niet voor iedereen dezelfde gevoelswaarde. Sommigen vinden het mooi, anderen stellen het tegenover eigentijds. Maar dat laatste hoeft nou ook weer niet.

De Kerk leeft in haar verkondiging van traditie. Dit woord betekent letterlijk: ‘doorgeven’. Van de een aan de ander doorgeven. Van de ene generatie aan de andere doorgeven. Het evangelie heeft betekenis voor het nageslacht, opdat het de Heer leert kennen, liefhebben, vertrouwen, aanbidden. De blijde boodschap is van belang voor tijdgenoten die nu (nog) aan Hem voorbijgaan.

Nu krijgt de verkondiging in elke tijd een eigen kleur. Vormen kunnen zich wijzigen. Een kerkdienst op Pinksteren in Jeruzalem is anders dan één in de Middeleeuwen. Een rooms-katholieke dienst is anders dan een oosters-orthodoxe. Een hervormde anders dan een evangelische. Alles zoekt zijn eigen vorm. Accenten worden anders gelegd, afhankelijk van de situatie. En een rouwdienst is anders dan een trouwdienst. In een tijd van beleving van schuld is de spits van de verkondiging anders dan in perioden van zorg. Daar is niets mis mee. Paulus schrijft aan de Galaten anders dan aan de Thessalonicenzen. En weer anders aan Titus. Maar de kern is precies gelijk. Paulus heeft dit aangegeven in 1 Korintiërs 15: 3-5:

Christus is gestorven voor onze zonden,
                       Hij is opgewekt op de derde dag.

Aan hem is dit geheimenis geopenbaard. Hij heeft het niet zelf bedacht. Het is hem doorgegeven. Nu het ingang in zijn hart en in zijn leven heeft gekregen, geeft hij het zelf door. En zo is het verder gegaan. Zo heeft het ook ons in Sliedrecht bereikt.

Aanstaande zondag hopen negen jonge mensen in onze gemeente openbaar hun geloof te belijden. Drie van hen zullen gedoopt worden. Zo zijn zij verbonden met de Gekruisigde en Opgewekte. De Heilige Geest heeft ervoor gezorgd dat hun het evangelie is doorgegeven. Hij heeft het hun toegeëigend. En nu vuurt Hij hen aan om het zelf weer door te geven.

Ze staan hiermee in een traditie. In de Traditie. Wat een zegen. Zij gaan ‘belijden’. Het Griekse woord dat in het Nederlands zo vertaald is, betekent letterlijk: ‘hetzelfde zeggen’. De negen zijn niet origineel, ze zijn traditioneel. Ze geven door. Zo zijn ze werkelijk eigentijds.

Laten we met hen bidden om een gezegende dienst.