Johannes 6: 12

Dat is een woord van Jezus: “vergadert de brokken” en daarmee werden de overgeschoten brokken brood bedoeld na de spijziging van 5.000 mensen.
Wij zouden zeggen: gooi maar weg, maar Jezus zegt: “Verzamel”, gooi niet weg wat overblijft.
Het is Zijn bevel. Doen wij wat Jezus vraagt: verzamelen, bukkend, rapend wat we eigenlijk willen laten liggen, wat wij de moeite niet waard vinden?
Die eerste opdracht lijkt ons zinvoller: geeft hen te eten. Zinvol brood uitdelen aan hongerigen. Maar daarna zinloos (?) de boel opruimen, de brokken verzamelen, afruimen zouden wij zeggen (en dat is toch niet een favoriete taak).
Eerst zullen de discipelen wel in hoge achting zijn gestegen bij de mensen: kijk eens wat ze doen, ze doen het namens hun Meester, maar voorlopig krijgen we het uit hun hand (zie vers 11).
Daarna moeten de mensen wellicht in spot op hen hebben neergekeken hoe de discipelen bukkend en rapend hebben afgeruimd. Een taak waar ze klein aan moesten worden, letterlijk door dat bukken. Een naar karwei na een vreugdevol werk. Eerst uit de hand van de Zoon van de Allerhoogste geven en daarna moeten graaien van de grond.
En niet weten waarom, ja “opdat er niets verloren ga”. Maar als iedereen toch genoeg heeft, dan kan het toch weg, wat moeten ze met die 12 volle korven met brokken? Maar ze doen het, de beide taken, ogenschijnlijk tegengestelde taken. Opgedragen door de Meester, omdat Hij het vroeg, het is Zijn wil, Zijn stem. Gehoorzaamt u en jij ook?
Wij allen krijgen taken in de gemeente van onze Heere Jezus Christus. Jezus schakelt ons in. Een jongetje heeft een paar broden en wat vissen, de discipelen brengen het tot Jezus, Jezus neemt het, dankt, en deelt uit aan de discipelen die het doorgeven.
Jezus schakelt ons in bij Zijn Middelaarswerk.
Priesterlijk brengen wat van mensen is tot Jezus en Profetisch brengen wat van Jezus is tot de mensen.
Breng de last, de zonden, die je veroordelen, wat van jezelf is, waar je geen raad mee weet naar Jezus en ontvang door de prediking van het Woord en de bediening van de Heilige Geest die heerlijke beloften, die in Jezus ja en amen zijn. Wijs mensen deze weg priesterlijk en profetisch. Dan zie je ook de brokjes:
Een eerste brokje: Jezus begint met zijn opzoekende liefde en schenkt uit genade vergeving. Hij is de eerste en de laatste.
Een tweede brokje: Jezus toont wat Hij kan en wil, Wie Hij is: Deze is waarlijk de Profeet (vers 14). Hij laat je zitten op een goede plek, Hij neemt je de zorg, de zondenlast, uit handen, Hij dankt zijn Vader, bevestigt het ambt van de aardse middelaars voor het oog van mensen, toont de functie van de discipelen: doorgeven, zij mogen royaal doorgeven opdat niets van het Zijne op aarde verloren gaat.
Een derde brokje: navolging wordt beloond, de geestelijke honger wordt gestild.
Zie in verwondering naar wat overblijft, verzamel het in uw en jouw eigen korf, bewaar het in je hart. Bestudeer Gods Woord en verzamel de brokjes.
Dan belijdt je ook dat de zaligheid buiten jezelf ligt en geheel in Hem. Dat betekent dat we in Zijn voetspoor moeten gaan, ga in het goede spoor! Heeft u nog nooit iets van Hem ontvangen?
Er is genoeg, er waren twaalf korven brokstukken over, zouden die voor laatkomers bestemd zijn of voor u en jou om aan anderen uit te delen?

Pieter Alblas