We houden moed!                                                                                                                     Ds. G.J. Mink

Lucas 24: 21 In deze weken zijn we in gezelschap van de discipelen die Jezus volgen op weg naar Jeruzalem. Daar zal Hij lijden en sterven. Ja, .. en opstaan! Maar het lijden is in het hier en nu duidelijk meer zichtbaar dan de opstanding. Het leed bepaalt veel meer je leven, je denken, je voelen, je handelen. Leed in het persoonlijk leven en leed in het wereldgebeuren. Het lijkt wel hopeloos. De hoop verloren Twee Emmaüsgangers hebben de hoop verloren als ze uit Jeruzalem vertrekken. “Wij leefden in de hoop”. Maar dat staat in de verleden tijd geschreven. En terecht. Want de verwachting die ze van Jezus hadden, was volgens hen volkomen ongegrond gebleken. Met Jezus was het afgelopen. Hij was door iemand uit de eigen kring verraden. Hij was door de godsdienstige autoriteiten veroordeeld, zogenaamd vanwege Godslastering. Ook door de politieke autoriteiten was Hij veroordeeld. Herodes moest niets van Hem hebben, Pilatus was een te slap figuur en durfde niet voor Jezus op te komen, zodat hij Hem ten slotte toch maar aan de meute overgaf. Door de militaire autoriteiten werd Hij vernederd: ze bespuwden Hem, zetten een doornenkroon op Zijn hoofd en sloegen Hem een purperen mantel om Zijn schouders. Door het volk was Hij gehoond en bespot. Wat kan er gauw een keer komen in de volksgunst. Eerst: “Hosanna”, vijf dagen later: “Kruisig Hem”. De Emmaüsgangers hebben de hoop verloren. En wij? Begraafplaatsen en rampgebieden. En iemand die verlossing brengen zou? De hoop vermeerdert

Goed dat we de Bijbel hebben. Hierin staan indringende woorden van Jezus zelf. En in de lijdenstijd die wij meemaken, worden we meegenomen naar het bijbels getuigenis. De Emmaüsgangers krijgen te horen: “Jullie hebben weinig verstand en zijn traag van begrip”.

De twee Emmaüsgangers hebben “weinig verstand”. Ze zijn niet goed wijs, niet wijs. Waarom niet? Omdat ze uiteindelijk alleen rekening houden met de omstandigheden en met hun eigen mogelijkheden en onmogelijkheden en niet met God en Zijn mogelijkheden, Zijn plannen en Zijn beloften. Gevoel bepaalt meer hun leven dan geloof. Ze zijn “traag van hart”. Met hun hart is het niet helemaal, om niet te zeggen helemaal niet, in orde. Ze hebben nog geen nieuw hart. De Heilige Geest woont nog niet in hen. Dat blijkt uit hun ongeloof. Jezus’ vraag is er een aan ons. Kennen wij de Schriften wel? Leven wij daarbij? Wat is daarin het allerbelangrijkste: “Moest de Messias niet lijden om tot Zijn glorie in te gaan?”. Jezus lijdt van Godswege, omdat Hij zo de schuld van de zonde kon verzoenen. Dat is nodig, want dan alleen kan de heerlijkheid komen. Vanaf ‘de derde dag’. De derde dag is de dag van het keerpunt. Het is de grond van de waarachtige hoop. Nu gaat het de goede kant op. Hiervan getuigt de Schrift. Laten we die in deze moeilijke tijd aandachtig lezen. Dan verliezen we de moed niet.