n.a.v. Handelingen 2

Het werk van de Heilige Geest is te vergelijken met de wind die blaast in de zeilen van schepen en ze in beweging brengt. Er wordt in Handelingen 2 niet voor niets gesproken over een geweldige windvlaag!

Gods Geest maakt mensen enthousiast. Geraakt door zijn liefde trekken ze er op uit en daadkrachtig gemaakt in hun doen en laten, schamen ze zich het evangelie van Jezus Christus niet. Het is heerlijk om mee te maken en te zien hoe mensen veranderen: God in actie in het leven van mensen! De wind in de zeilen.

Maar het tegenovergestelde zien we ook. Mensen verflauwen in hun geloof. Langzaan maar zeker haken ze af en hoe je ze ook probeert vast te houden, het lukt niet. Jaren geleden maakten ze een bewuste keuze, maar langzamerhand is hun enthousiasme verdwenen. Bidden? Uit de bijbel lezen? Naar de kerk gaan? Het lijken gepasseerde stations. Mensen zeggen soms teleurgesteld te zijn in God door onbegrijpelijke gebeurtenissen in hun leven! We zien de waanzin tussen mensen in Irak, Afghanistan, Pakistan, Darfur. De kwetsbaarheid van ons bestaan doet ons vragen naar het waarom.

Als gemeente van Christus is dat beeld van de Geest als een geweldige windvlaag veelzeggend. Verlangt u en jij ook zo naar een kerk die de wind volop in de zeilen heeft? Naar een kerk die groeit? Naar mensen die groeien in geloof en kennis van de waarheid. Vol van Gods genade in Jezus Christus. Naar een gemeente, aantrekkelijk en aanstekelijk voor jong en oud. Maar het ideaal loopt wel eens stuk op de werkelijkheid. Het is soms verbijsterend om te zien hoeveel hardheid en koppigheid er juist bij kerkmensen is. Zoveel hardheid van hart, zoveel zonde.

Het is zo onbegrijpelijk om te merken dat mensen er geen enkele moeite voor doen om te volharden in hun geloof. Het is teleurstellend om te ervaren dat mensen niet bereid zijn om iets voor de kerk te doen. Of te geven. Passief blijven. Met kritiek langs de zijkant blijven staan. Hoe kunnen we dat doorbreken? Hoe kan ons geloofsleven een nieuwe impuls krijgen? Ik wil u en jou vooral uitdagen om terug te gaan naar de bron van ons geloof. Daar ligt het uiteindelijke geheim van ons enthousiasme voor God. Daar waait de wind van de Heilige Geest.

Steeds weer opnieuw mogen we tot de ontdekking komen wie God is en wat Hij ons in ons dagelijks leven te zeggen heeft. Heel persoonlijk mogen we dat invullen: ‘Ik heb het nodig om er bij bepaald te worden wie ik voor God mag zijn door Jezus Christus. Zijn kruis vertelt mij namelijk dat mijn fouten en gebreken op Zijn schouders terecht gekomen zijn. Daarom mag ik delen in Zijn overwinning en een kind van God zijn. Ondanks mijn onbeantwoorde vragen wil ik verder gaan met dit diepe vertrouwen: Het is een wonder van genade om een kind van God te mogen zijn! Hij geeft mij de verzekering dat ik er niet alleen voor sta. Ook al lijkt dat soms zo te zijn als de stormwinden te keer gaan. De Heilige Geest wil en zal mijn leven van binnenuit veranderen. Dag aan dag. Tot zegen van anderen.

De Schepper van hemel en aarde wil mijn Vader zijn en nodigt mij uit om mijn leven aan Hem te geven. Bij Hem kan ik schuilen en uithuilen. Bij Hem ontvang ik moed om de toekomst tegemoet te gaan.’ Laat dat de basis van ons leven zijn en laat dat het fundament van ons gemeente-zijn bepalen. Terug naar de bron.

En dan: met de wind van de Geest in de zeilen vooruit, Gods heerlijke toekomst tegemoet.

ds.J.F.Tanghé