Ze waren eendrachtig bijeen. Biddend om de Heilige Geest en pleitend op Gods belofte. En zo hebben die honderd twintig mensen daar volgehouden te bidden om de Heilige Geest. Zo zit die gemeente daar al anderhalve week biddend bij elkaar en alles is bij het oude gebleven. Hun geloof wordt beproefd. Zou het nu allemaal zinloos zijn dat ze bij elkaar zijn en dat ze pleiten op Gods beloften en dat ze roepen en smeken om de Heilige Geest? Zou de Heilige Geest toch niet bij hen komen?
En zo breekt de tiende dag aan, die dag is het pinksterfeest in Israël. Toen het oogstfeest, dan kwamen de mensen met de eerstelingen, met het eerste van wat ze geoogst hadden, en dat werd naar de tempel gebracht.
Zo zien we op die tiende dag de discipelen bij elkaar in de opperzaal, we horen de stormwind, die het hele huis vervult. Als het flitsen van de bliksem zien we de vuurtongen. De discipelen worden als het ware doorgloeid door dit heilig vuur. En dan gebeurt het wonderlijke, dat tot dusver schuchtere en tot spreken onbekwame lippen gaan spreken, zelfs in vreemde talen, met een woordenstroom die door geen macht te stuiten is.
Dat is het werk van de Heilige Geest, die heerlijke gave van God.
Zwakke, bange schapen worden gemaakt tot onbevreesde herders, tot moedige sterke leiders, die voor dood of duivel niet meer bang zijn, niet meer wijken voor gesel of spot, maar hun Heer dienen in volstrekte gehoorzaamheid en onverbrekelijke trouw. Wat een oogst op het oogstfeest.
Het Pinksterfeest is de geboortedag van de gemeente. God blies zijn Geest in het hart van de gelovigen, waarbij drieduizend mensen tot geloof in Christus kwamen en als eersten aan de gemeente toegevoegd werden. Vanaf die dag werden – en worden nog dagelijks vele duizenden zielen aan de wereldwijde gemeente toegevoegd.
Hoe staan wij hierin? Het is goed te beseffen dat Gods Geest niet alleen “gekomen is”, maar bij ons “gebleven is” en onzichtbaar maar onmiskenbaar “in ons is”. Dit maakt het ons niet gemakkelijk, het legt dure verplichtingen op, als het “God met ons” van Kerstmis, veranderd is in het “God in ons” van Pinksteren. En toch als de Heilige Geest op ons gebed de Hem toekomende plaats in ons hart en leven heeft ingenomen, bezitten we de bron van de zuiverste blijdschap, wijsheid en liefde. Als de Geest van God woning in ons zal kunnen maken, dan mogen wij ervan verzekerd zijn, dat deze hoge Gast voortaan de leiding wil nemen in ons leven, stap voor stap een Licht op ons pad en een Lamp voor onze voet. Geleid worden door de Geest van God, je laten leiden. Het leven wordt dan wandelen met God.
Pinksteren van toen geeft ons ook nu toekomst. Wat een oogst….groeiend tot een schare die niemand tellen kan! Volhardt in het gebed en rust niet voor Hij uw hart tot woning heeft gemaakt. Hij klopt en wacht……..Lied 231:1
Aan de deur van ’s harten woning
klopt des hemels Bruidegom:
“Op, ontwaakt, de nacht is om.
Buiten wacht uw Heer en Koning:
kom mijn bruid, die ik bemin,
doe mij open, laat mij in!”

Gert de Bruin (scriba wijk 2)