Die, gezien zijnde in heerlijkheid, zeiden Zijn uitgang, die Hij zou volbrengen te Jeruzalem.Lukas 9:31

Aan de ingang van Jezus’ lijden staat het gebeuren op de berg der verheerlijking. Jezus, die voor het eerst heeft aangekondigd wat er zal gaan gebeuren wordt overgoten met licht uit de hemel.
Drie discipelen: Petrus, Johannes en Jakobus, zijn er getuigen van. Maar er zijn ook twee ‘hemelse’ getuigen: Mozes en Elia. Bij de ingang spreken zij over de uitgang van Jezus. Hier al valt het woord ‘volbrengen’ waarin straks het kruis-lijden zijn hoogtepunt bereikt.
In deze ontmoeting met Mozes en Elia gebeurt iets wonderlijks met Jezus.
De gedaante van Zijn aangezicht wordt veranderd. Hemelse glans legt zich over Hem. Zelfs Zijn kleding blinkt en schittert. Daar heeft de Vader de hand in. Hij legt over Zijn Kind dat vlak voor het lijden staat, de heerlijkheid van de hemel.
Zit daar niet iets van een test in?
Wat is de weg naar Huis nu eenvoudig: zo maar terug met Mozes en Elia naar de heerlijkheid.
En alles blijft Hem verder bespaard. Geen kruis, geen dood. Heerlijkheid, nu!
Maar als hij dit zou doen, dan is Petrus verloren. Maar ook Johannes en Jakobus. Dan zal de hemel voor altijd gesloten blijven en voor niemand meer open gaan.
Gode zij dank: Jezus kijkt niet naar de heerlijkheid van God, maar Hij luistert naar Mozes en Elia, die Hem in de naam van Zijn Vader een andere weg wijzen. In grote liefde kiest Hij voor de lijdensweg. Uitgang uit Jeruzalem.
Voor Hem een dodelijke exodus, maar ten leven en ter bevrijding voor de Zijnen.
Het staat er zo heel gewoon: Twee mannen spraken met Hem. ’t Is echter wel heilsconferentie op hoog niveau. Daarin worden de richtingaanwijzers één kant uitgezet: richting Jeruzalem. Volbrengen… de grote Hogepriester moet vallen voor het Woord van Wet en Profeten. Want dat is het wat Mozes en Elia vertegenwoordigen. Wet en Profetie komen hier samen mèt Jezus in Wie zij hun vervulling vinden.
En Jezus luistert. Hij laat Mozes en Elia uitspreken, zonder hen ook maar één keer in de rede te vallen. Hij luistert gewillig. Hij geeft gehoor. Hij gehoorzaamt. Hij neemt de plaats in van Adam, die niet luisterde naar God.
Hij heeft niet alleen gezegd: Ik kom om Uw wil te doen. Hij doet het ook!
Door zo te luisteren verklaart Hij Zich volkomen bereid om in onze plaats te gaan staan en onze uitgang op Zich te nemen.
Ja, dat is het grote wonder, u en ik, wij worden er ook bij betrokken. Door de Heilige Geest, Die ons duidelijk maakt dat hier ons behoud aan de orde is.
Daar kunnen we ons alleen maar eeuwig over verwonderen, dat Hij die de heerlijkheid binnen handbereik had, Zich de weg, de berg af, de dood in, laat wijzen.
Zo wordt het kruis onze enige hoop en onze eeuwige troost.
Kom, richt uw oog op Jezus. Nee, Hij is niet meer op de berg. Hij hangt ook niet meer aan het kruis. Zelfs het graf is leeg.
Zijn uitgang werd een doorgang naar Huis. En zo een toegang tot de Vader voor allen die de Zoon gehoorzamen!

Ds. J. de Jong