A word from the pastor

Corona: een straf van God of…
‘Maar Hij was het die onze ziekten droeg, die ons lijden op zich nam…’ (Jesaja 53: 4).

Het is op deze vrijdag de 13e, een dag na de maatregelen van de regering om het hoofd te bieden aan het coronavirus, dat ik er niet om heen kan, hier ook iets over te zeggen. Hoe kun je vanuit je christelijk geloof deze pandemie duiden?
Ik kom een vijftal manieren tegen (Nederlands Dagblad 13-3-20), kiest u maar…
1. Het is een oordeel van God. Ziekte als een straf van God – het is een oude, en zeker niet alleen christelijke gedachte.
2. Het is een teken van het einde der tijden. Wijzend op het vaalgele paard uit Openbaring 6: 8. Onze namen zijn Oorlog, Ziekte en Honger. Ze lijken wel de échte machthebbers in de wereld, maar het zijn door Christus verslagen vijanden. Ze spartelen alleen nog hevig na.
3. Er bestaan nu eenmaal virussen in de wereld. Wij leven in een gebroken schepping die in barensnood verkeert en uitkijkt naar de verlossing (Romeinen 8: 22). Corona is niet het einde van de wereld, en al helemaal niet het einde van je leven, geloven christenen.
4. Het laat je zien wat echt belangrijk is. Word je ziek, dan laat dat je nadenken over je sterfelijkheid, en hopen op iets mooiers en beters. En soms maakt lijden je een beter, rijper en mooier mens.
5. Het is een roep om barmhartigheid. Christenen zeggen met de oude woorden van de profeet Jesaja dat het Christus zelf is die hun ziekten draagt, en hun lijden op zich neemt. Is het in deze 40-dagentijd niet een uitnodiging om ons christelijke gemeenschapsleven met zijn vaste patronen en gebruiken eens creatief te heroverwegen? Wees als Christus en geef hongerigen te eten, geef hen te drinken die dorst hebben, bezoek de zieken en gevangenen, (Matteüs 25: 35-36).

Adieu
Pastor Harm Jansen,
harm1.jansen@ziggo.nl.