HEER, U kent mij, U doorgrondt mij…

‘Ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd.’
Psalm 139: 3

Vorige week donderdag heb ik van 7 weduwen in de kring ‘Verder na verlies’ hun verhaal mogen horen over hoe zij door God zijn verder geholpen nadat hun geliefde echtgenoot, voor de één heel recent, voor een ander al heel wat jaartjes geleden, is overleden. Aan het eind van onze ontmoeting luisterden we naar een uitvoering van Psalm 139. Hoe indringend en troostend zijn de woorden van vers 2 in de berijmde versie uit het Liedboek voor de Kerken. ‘Ja overal, op al mijn wegen en altijd weer komt Gij mij tegen.’
Psalm 139 is vol van Gods genadige nabijheid in ons leven. Hij is overal bij. En dat niet op een veroordelende of bestraffende manier. Juist niet. Hij is er vol aandacht bij, vol bewogenheid en liefde, betrokken bij alles wat je doet of meemaakt. Ook bij jouw pijn en verdriet. Als je niets doet dan huilen of in verslagenheid je afvragen: hoe nu verder? Hij merkt het op. Want Hij is je schepper, je bent van Hem, Hij laat je niet los. Dat deed Hij niet alleen toen je nog in de moederschoot was waar Hij je weefde. Maar ook nu, midden in het leven van elke dag. Hij wil erbij zijn. ‘U legt Uw hand op mij. Wonderlijk zoals U mij kent. Het gaat mijn begrip te boven.’ Of, zoals een andere deelneemster psalm 68 citeerde: ‘God zij geprezen met ontzag. Hij draagt ons leven dag aan dag.’

Vrede,
Pastor Harm Jansen, harm1.jansen@ziggo.nl.