Gods Geest woont in ons
‘Want als de Geest van Hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont…’
(Romeinen 8: 11).
Wat betekent dat voor u, dat Gods Geest in u woont? En, wat zou die Geest dan voor u kunnen doen? Paulus is daar in Romeinen 8 volstrekt helder over. De Heilige Geest die in ons woont maakt ons sterfelijk lichaam ook weer levend. Dwars door de lichamelijke dood heen. God de Vader, de almachtige Schepper heeft Zijn Zoon Jezus uit de dood opgewekt. Hij leeft! Zijn Heilige Geest, die Heer is en levend maakt, laat ook u en mij opstaan in een nieuw leven. Hij woont in ons. Weet het zeker en vergeet dat nooit. Ook als je dat niet voelt of merkt, blijft dat de werkelijkheid: Gods Geest woont in ons. Dat verandert nooit. Zeker, God ziet ook dat wij van allerlei (zondige) gedachten in ons hoofd halen en dingen doen
die niet bij Zijn goede geboden passen. Merk dit op en bekeer je ervan om vervolgens terug te keren naar deze waarheid: Gods Geest woont in jou. Sta op uit de dood en leef! Leef het leven van de Geest. Hij is Gods adem in jou. En die levensadem gaat door tot in eeuwigheid.

Meeleven (ouderenpastoraat wijk 1 en 2)
Het LRP (Leden Registratie Protestantse Kerk) geeft voor deze week geen gemeenteleden die een leeftijd bereiken van 90+. Alle overige jarigen die onder het ouderenpastoraat vallen en die ik niet met name noem, Gods zegen gewenst.

Kring Verder na Verlies
Met een zestal weduwzusters uit de gemeente spreek ik samen met zr. Anja Visser en zr. Ria Mudde, met hen over het rouwen dat het sterven en gemis van hun geliefden voor hen betekent in de kring ‘Verder na Verlies’. Rouwen is een proces met pieken en dalen. Zo merken wij. Belangrijk is om geduld te betrachten en dit verdriet de tijd te geven. Als dat nodig is, heel véél tijd. Er zijn dan ook tranen. Zichtbaar of ‘van binnen’. Die mogen er zijn, houd ze niet tegen. Onze Heer Jezus huilde (weende) ook bij het graf van zijn vriend…
Kent u uit uw omgeving een weduwe of weduwnaar? Spreek hem/haar eens aan en leg dan uw hand eens op hun schouder, zoals één van hen onlangs meemaakte. Maar past u op met uw, best wel goedbedoelde, woorden. In een artikel als toelichting bij een uitzending van Kruispunt op de tv over rouwverwerking las ik deze passage van emeritus ds. G. Kelling (89) die in 2018 zijn vrouw Louise verloor: ‘We waren zeventig jaar bij elkaar, mensen zeggen dan hoeveel tijd er ongeveer staat voor rouw. ‘Heb jij het al een plekje gegeven?’, vragen ze dan. Dat vind ik zó stompzinnig!’

Gebed
Blijf mij nabij, wanneer het duister daalt.
U heb ik nodig, uw genade is
mijn enig licht in nacht en duisternis.
Wie anders zal mijn leidsman zijn dan Gij?
In nacht en ontij, Heer, blijf mij nabij.

Vredegroet
Pastor Harm Jansen,
harm.jansen@hervormdsliedrecht.nl, 06-49 59 48 93