Aanvaard elkaar
Afgelopen zondagmorgen preekte dr. Van de Belt over Romeinen 15: 7: “Daarom, aanvaard elkaar zoals ook Christus ons aanvaard heeft, tot heerlijkheid van God.” We werden er toe opgeroepen, in navolging op wat Paulus de Christenen in Rome voorhield, om elkaar te aanvaarden. Dat betekent niet dat we klakkeloos alles van elkaar moeten accepteren, zeker niet als het om zonde of dwaling van het ware geloof gaat. Maar desalniettemin is het een hele moeilijke opdracht. Oordelen we bijvoorbeeld allemaal niet te snel over iemand die zich anders gedraagt dan wij of er bepaalde meningen op na houdt. Ook wanneer we iets over iemand (uit de gemeente of anderszins) te horen krijgen, hebben we vaak ook al onze mening of ons oordeel klaar, zelfs al weten we vaak niet het hele verhaal. Paulus leert ons anders en wijst ons op Christus. In de ogen van Christus voldoen wij allemaal en helemaal niet aan het beeld van Hem. Zelfs op zo’n wijze dat Hij het volste recht heeft om wel Zijn oordeel over ons te hebben en te vellen. Wat een genade dat de Bijbel ons dan anders zegt: onze Zaligmaker aanvaardt een ieder van ons, wat wij ook op onze kerfstok hebben. Hij aanvaardt echt ‘elk ander’ zoals we het woord ‘elkaar’ moeten lezen. In dat licht ligt er voor ons de taak om ook onze naasten lief te hebben én te aanvaarden, en zo ook de eenheid in de gemeente en daarbuiten te bewaren. Met als belangrijkste doel, zoals Paulus deze zin in zijn brief eindigt: “tot heerlijkheid van God”.