Afgelopen zondag heeft ds. William den Boer afscheid genomen als predikant van onze Hervormde Gemeente in Sliedrecht. Bij die gelegenheid werden enkele toespraken gehouden. Hier geven we weer wat ds. Mink gezegd heeft namens de Algemene Kerkenraad, namens de werkgemeenschap van predikanten en kerkelijk werkers in onze regio en als collega.

Namens de AK
Ruim vier jaar ben je aan de Hervormde Gemeente van Sliedrecht verbonden. Uiteraard met een specifieke verantwoordelijkheid voor wijk 3, en in zekere zin wijk 4. Niet altijd is het even eenvoudig geweest. Maar waar je je geroepen wist naar Sliedrecht, heeft de Here je hiervoor ook de kracht gegeven. Er is ook de nog bredere verantwoordelijkheid. Het geheel van de Hervormde Gemeente Sliedrecht. Was het lange tijd zo dat de twee modaliteiten weinig gemeenschappelijks hadden, dit is de laatste jaren zeker veranderd. Dat had te maken met de missionaire drive die in de breedte van onze gemeente gekomen is. Deze drive uit zich in grotere nadruk op discipelschap, de navolging van Christus. Als vier toenmalige predikanten hebben we ons hiervoor ingezet. Dit heeft geresulteerd in een
gezamenlijke prekenserie over Hebreeën 11, wat uitliep op het verschijnen van het boekje ‘Volhouden’. Ik bewaar mooie herinneringen aan ons gezamenlijk verblijf in het klooster, waar we meer gedaan hebben dan de puntjes op de i te zetten. We hadden indringende gesprekken die ertoe deden. Hartelijk dank hiervoor. Ik noemde de titel van ons boekje ‘Volhouden’. Daarop is het zeker aangekomen in het laatste jaar. Het geldt voor jullie als
gezin, maar ook als gemeente in deze bijzondere tijd.
De gezamenlijkheid heeft een nieuwe impuls gekregen door de veelvuldige vergaderingen en de bredere samenwerking die gestalte kreeg. Je moest hier enigszins je weg vinden.
Maar die vond je. Voor jouw bijdrage hieraan danken we jou.

Namens de werkgemeenschap van predikanten
Ook spreek ik namens de werkgemeenschap van predikanten en kerkelijk werkers in onze regio. Graag zeggen we je dank voor je inzet, de bijdrage aan gesprekken en het waarnemen van een consulentschap.

Als collega
Ten slotte een woord als collega. Het is me wat vreemd te moede: afscheid nemen van mijn laatste collega hier. Er wordt zo echt een periode afgesloten. En dat heeft ook altijd iets
weemoedigs in zich. We hebben een aantal diepe gesprekken over geloof en kerk-zijn met elkaar gehad die ik als een mooie, stimulerende herinnering bewaar. Ook het samen kunnen bidden als collega’s is in mijn predikantenbestaan lang niet altijd vanzelfsprekend geweest. Maar wij konden dit.
Heel bijzonder heb ik het ervaren om samen aan het vierde zangmoment in de adventstijd medewerking te verlenen, jij als organist, ik als spreker van verbindende teksten. Zo gingen we samen ‘op weg naar Bethlehem’!

Er klinken woorden van afscheid. Er wordt een afscheidscadeau gegeven. Namens de Algemene Kerkenraad mag ik je een boek overhandigen. Het is pas verschenen en heeft mij persoonlijk zeer geraakt en aan het denken gezet. Gezien jouw theologische ‘knowhow’ denk ik dat het ook jou zal aanspreken. Het is getiteld: ‘Jezus’, geschreven door professor Henk Bakker. ‘Jezus Christus is Heer’, Hij is het centrum van ons geloof. Met Hem zijn we nooit klaar en Hij is het niet met ons.Onze wegen scheiden nu, maar de verbondenheid in Hem blijft.
Van harte Gods zegen toegewenst.