Op vrijdag 19 februari bereikte ons via de voorzitter van de beroepingscommissie het bericht dat ds. L.J. Vogelaar uit Den Haag heeft bedankt voor het beroep. Uiteraard is dit een teleurstelling voor de beroepingscommissie, de kerkenraad, maar zeker ook voor de gehele gemeente. De beroepingscommissie en de kerkenraad mogen echter wel terugkijken op een mooie en fijne kennismaking. Als gemeente heeft u massaal de kerkdienst op 31 januari en de kennismakingsavond op 4 februari bezocht; en ds. Vogelaar heeft vele kaarten en mails ontvangen. Namens beroepingscommissie en kerkenraad zeer hartelijk dank.
Wij vertrouwen op onze God en Vader dat hij op Zijn tijd een nieuwe herder en leraar naar Sliedrecht zal brengen. Wilt u de beroepingscommissie en het beroepingswerk blijvend in uw gebed gedenken?
Hieronder de brief die wij van ds. Vogelaar hebben ontvangen.
Geachte leden van de kerkenraad van Sliedrecht,
Beste leden van de beroepingscommissie,
Door middel van deze brief deel ik u nu ook schriftelijk mee dat ik bedank voor het beroep naar de Hervormde Gemeente van Sliedrecht (wijk 1).
Dit valt me zwaar, want het contact was goed, de reacties waren overweldigend en gaandeweg werd duidelijk dat ik best goed zou passen in Sliedrecht en ook echt wat voor de gemeente zou kunnen betekenen. Wat voel(d)en we ons welkom. Wat waren jullie als beroepingscommissie attent (ook richting Lourina en onze kinderen). Met één woord: hartverwarmend. We proefden het verlangen in de gemeente. Het heeft ons geraakt. De roep uit Sliedrecht kwam daardoor best dichtbij.
Waarom dan toch bedankt voor het beroep? Omdat er geen rust en echte overgave kwam, als ik ‘Sliedrecht’ aan de Heer voorlegde. God legde de gemeente niet op mijn hart. Er is in Sliedrecht veel werk te doen, in Den Haag ook. In Sliedrecht zijn er zorgen om de jeugd, in Den Haag ook. Dat maakt het zo moeilijk.
Ik heb ermee geworsteld. ‘Heere, al die reacties, het verlangen dat ik in Sliedrecht proef, de vele gebeden, is dat genoeg om te gaan? Of roept u me (vooralsnog) om hier in Den Haag te blijven bouwen (aan een gemeente die toch best kwetsbaar is)?’
Aan het einde van een periode van wikken, wegen, bidden, denken, heb ik de balans opgemaakt: de roep uit Sliedrecht heeft veel met mij (ons) gedaan, maar ik ben er onvoldoende van overtuigd dat God me roept.
Het is wel heel dubbel allemaal. Je bouwt met elkaar iets op en toch wordt er geen vervolg aan gegeven. Ik vind dat moeilijk. In de gesprekken heb ik daarom aangegeven (en ook nu moet het me van het hart): jullie hebben als beroepingscommissie en kerkenraad oprecht gezocht naar Gods weg (dat maakt dat ik een beroep ook heel serieus neem) en ook ik heb (samen met Lourina) gezocht naar Gods weg. Het is ons aller verlangen om Gods wil te eerbiedigen. Dat alleen maakt rustig. Dat alleen geeft vertrouwen.
Ook voor de toekomst. Want als ik niet de predikant ben, die God voor Sliedrecht in gedachten heeft, dan is er wel een andere predikant, die God op zijn tijd, naar Sliedrecht zal leiden. Houdt daar aan vast.
De gesprekken, de openheid, de hartelijke ontvangst, de vele blijken van vertrouwen uit de gemeente (door middel van kaartjes, mailtjes, geschenken): daarvoor heel hartelijk bedankt. Ook namens Lourina.
Wij zullen voor jullie als gemeente blijven bidden. Het is onze wens en ons gebed dat de vacature snel vervuld zal worden. Wij wensen jullie veel wijsheid en zegen toe in het beroepingswerk.
Ontvang een hartelijke groet,
ook namens mijn vrouw, Lourina,
in Christus verbonden,
ds. Laurens Jan Vogelaar