Onze br. Arie in ’t Veld stuurde onderstaand gedicht in. Hij vond dit tussen de papieren van zijn vrouw Mini. Ook na dertig jaar leek hem dit actueel. Waarvan acte!
Ik had u zondag iets te zeggen,
maar uw plaats bleef ledig staan.
Ik wilde Mijn Woord u in ‘t harte leggen,
maar uw plaats bleef ledig staan.
Ik wilde u de schatten tonen
van Mijn hemels Koninkrijk.
Maar u bent zondag niet gekomen….
Was u in uzelf zo rijk?
Weet u niet wat de profeten deden horen?
‘Mijn volk, mijn volk dat gaat verloren
omdat het geen kennis heeft’
Ik laat u iedere zondag nog horen,
dat ik zondaars heb verkoren!
Kom dan getrouw: ‘t is nu nog tijd,
Ge weet niet, waar ge de andere zondag zijt….
Een vriendelijke groet, ds. G.J. Mink