Het lezen uit de Bijbel is een centraal moment in de samenkomst van de gemeente. Dit moment is nog gewichtiger dan de preek. In de Schriftlezing gaat immers het Woord van God open. De Heere openbaart zich in de Schrift en spreekt zelf ons aan! Dat vraagt om een eerbiedige luisterhouding. Zo zijn er tradities waar de gemeente gaat staan wanneer er uit de Bijbel gelezen wordt. De tekst voor de preek wordt gewoonlijk uit het gelezen gedeelte gekozen. De voorganger kiest het Bijbelgedeelte gewoonlijk uit.
In andere tradities staan er voor het hele jaar vaste lezingen op het rooster.
Bij beide manieren is er het gevaar dat gedeelten uit de Bijbel niet of nooit aan de orde komen. Het preken van een serie helpt om in lectio continua (doorgaande lezing) een (gedeelte van een) Bijbelboek aan de orde te stellen.
Dit ‘dwingt’ een voorganger om ook te preken over Bijbelgedeelten die hij minder snel zou kiezen. Calvijn gebruikte een doorgaande lezing. Hij preekte de Bijbelboeken door. Op die manier wordt gemerkt dat een Bijbelgedeelte altijd in het geheel van een boek staat. Dit geeft verdiepende en verrijkende vergezichten. De keuze voor de stof van de prediking is niet alleen een verantwoordelijkheid van de voorganger. In het bijzonder is de kerkenraad geroepen erop toe te zien dat de veelkleurigheid en veelzijdigheid van de Schrift in de prediking aan de orde komt. Daarnaast kan de actualiteit vragen om te preken over bepaalde Bijbelse stof. Laat een
kerkenraad met deze dingen bewust bezig zijn. Zo wordt het geloof verbreed en verdiept. Tot eer van God en tot zegen van de gemeente.

Met een hartelijke groet,
ds. S.J. Verheij