Ik mag deze week een beetje bijkomen en nieuwe energie opdoen. Dat stemt dankbaar. Misschien dat ik daardoor de oren extra spitste bij dit nieuwe lied van de Schrijvers voor gerechtigheid (door Sergej Visser) over de zevende dag. Maar ik luisterde hun nieuwe album Scheppingsliederen óók vanwege de aandacht die er bijv. afgelopen zondag was voor de schepping door de klimaatmars in Amsterdam. Graag deel ik deze liedtekst, als we weer toeleven naar de rustdag. Voor de kerk niet langer de zevende, maar zelfs de eerste! Waarbij de essentie waar de rustdag voor staat nog net zo relevant blijft.

‘Heer, de dag vliegt voorbij en we hebben geen tijd en we slapen te kort en te laat.
En we rennen maar door, maar waar werken we voor? We vergeten wat U hebt gevraagd.
Maar de zevende dag is van U. We geven de week die ons wacht weer aan U.
Om te leven, te dromen, te zien wat U voor ons bedacht, geeft U ons de zevende dag.
Elke lente vervliegt en de zomer is kort en de herfst en de winter staan klaar.
Ieder jaar vliegt voorbij en we nemen geen tijd om te doen wat U ons hebt gevraagd.
Maar U droomt van het zevende jaar. Dan geven we alles terug aan elkaar.
En we rusten, we vieren, genieten van alles wat leeft. Dan zien we wat U aan ons geeft.
Zeven en zeven: U gunt ons uw leven en als het verkeerd gaat, begint U opnieuw.
Zeven keer zeven: U wilt ons vergeven en als wij U volgen, maakt U alles nieuw.
De zevende dag is van U. We geven de week die ons wacht weer aan U.
Om te leven, te dromen, te zien wat U voor ons bedacht, geeft U ons de zevende dag.’

Een hartelijke groet, ds. Michiel Vastenhout