Diaconie: Werkvakanties

In de vakantietijd zijn verschillende groepen op werkvakantie geweest. In deze website een kort verslag van hun ervaringen.

Dabar – De Grimberghoeve in Notter
Afgelopen zomervakantie zijn wij met een groep van 8 personen een weekje naar camping ‘De Grimberghoeve’ in Notter geweest. Hier hebben wij Dabarwerk gedaan. Vorig jaar waren wij met elkaar op werkvakantie in Hongarije/Roemenië en het leek ons heel erg mooi om dit jaar weer iets voor Gods Koninkrijk te mogen doen, om ook op andere plekken Gods Woord te brengen! We hebben veel Bijbelverhalen mogen vertellen aan de kinderen van de camping, knutselwerkjes gemaakt die hoorden bij het bijbelverhaal, campingdiensten en een sing-in op de zondag, spelletjes, bingo, talentenshow etc. Het was een hele bijzondere ervaring waarin we Gods Liefde voor ons als team en voor de campinggasten hebben mogen ervaren.
We hopen en blijven bidden of onze inzet door God gezegend mag worden!
Timon van Mourik, Timon de Munnik, Eva Maasland, Joshua Stout, Thirsa Meerkerk, Julia Verheij, Lars Teeuw, en Noëlle Trapman.

Dabar – De Drecht in Leimuiden
Afgelopen zomer hebben we voor de derde keer een week Dabarwerk gedaan op camping ‘De Drecht’ in Leimuiden. Door het grote team van vorig jaar op te splitsen en wat nieuwe mensen enthousiast te maken, konden we dit jaar een extra week vullen op de camping! Het was erg leuk om weer terug te komen op de camping en verder te gaan met de band die we in eerdere jaren met de kinderen en tieners hebben opgebouwd. De kinderclubs, spellen, poppenkasten en avondsluitingen werden vol enthousiasme bezocht en het blijft mooi dat we daarin iets van God kunnen laten zien aan mensen die daar normaal niet zo vaak over horen. Dit jaar hebben we samen met de ‘campingpastor’ ook een Camping Gathering georganiseerd voor volwassenen. Dit is een bijeenkomst waarbij de campinggasten onderling en met ons praten over een bepaald thema. We waren benieuwd naar de opkomst, maar het bleek een groot succes waarbij campinggasten elkaar spraken op een manier zoals ze dat eerder niet altijd deden. Het was een enorme gezellige week met het team en de campinggasten!
Robert, Jeroen, Annemarte, Lisanne & Christa.

Rwanda
Ontmoeten in Rwanda
Hoe kun je voor het Kerkblad een kort verslag maken van een reis van 3 weken, waarin we met 15 jongeren en 4 begeleiders elke dag zo ontzéttend veel hebben gezien en beleefd? Onmogelijk. Maar wie alle verhalen wil lezen en heel veel foto’s wil zien, kan natuurlijk naar onze site www.rwandareis2019.nl en naar de Facebookpagina Rwandareis 2019 gaan. Het thema van onze reis was: ‘Ontmoeten’. Vanuit dit thema hieronder een korte bloemlezing.

Ontmoeting met elkaar
In een heel jaar van voorbereidingen hebben we elkaar goed leren kennen. De vele acties voor de projecten en de twee voorbereidingsweekenden maakten ons tot een groep, wat heel belangrijk is geweest tijdens de reis. Heel fijn ook om in deze voorbereidingsperiode te merken hoe de kerkelijke gemeente ons financieel, actief en mentaal steunde. We hebben echt ongelofelijk veel geld bijeen gebracht voor de projecten die we gingen bezoeken. Daarin hebben we u/jullie ook echt mogen ontmoeten. Dank!

Ontmoeting met het land
En dan zijn we ineens echt in Afrika. Rwanda, pays des mille collines; land van de duizend heuvels. Groene heuvels, oranje grond, hobbelige zandwegen waar het bruinrode stof je het zicht ontneemt als er iemand voor je rijdt. Hellingen vol bananenbomen, rijstvelden, akkertjes. Overal lemen huisjes met aluminium golfplatendaken. Eén stad: Kigali, met grote tegenstellingen tussen arm en rijk, druk verkeer dat niet gehinderd wordt door enige vorm van regels, hoge blinkende bankgebouwen en hotels voor rijke buitenlanders naast kleine eenvoudige huisjes en winkeltjes. Overal in het land mensen die uren lopen langs de wegen, met mooie kleurige kleding, fiere houding, baby’s op de rug en grote vrachten op het hoofd, om te verkopen op de markt of om mee te nemen naar huis. Fietsers, met bepakking achterop waar we in Nederland een aanhangwagen voor zouden huren. Ontmoeting met een heel andere wereld.

Ontmoeting met de mensen
We werden overal hartelijk ontvangen. Fijn contact met enkele predikanten en gemeenteleden uit de partnergemeentes Mwirute en Mbati, en Remera. Ook in de gastgezinnen waar we logeerden was sprake van echte ontmoeting. Het allermooiste was het intensieve contact met een groep jongeren uit Remera, die ook met ons mee zijn gegaan op kamp. We konden in de gesprekken echt de diepte in gaan, ook over het geloof. De zondagse kerkdiensten waren een beleving. Iets waar de kinderen en jongeren zich in Rwanda de hele week op verheugen. Wat kunnen wij daar veel van leren! We hebben samen met de mensen, jong en oud, gelachen en gehuild, gedanst, gebeden, gesport en gezongen. Door de ontmoeting met de mensen was er ook ontmoeting met God.

Ontmoeting met de geschiedenis
De vreselijke genocide van 1994 is na 25 jaar nog heel actueel. De wonden zijn onpeilbaar diep, en de spanningen blijven onder het oppervlak aanwezig. Beschamend om te weten dat de oorzaak ervan bij ons als Europeanen ligt, met ons koloniale verdeel-en-heers-verleden. Hoewel we als groep goed voorbereid en geïnformeerd waren, was het genocidemuseum toch nog schokkend indrukwekkend. Een sprankje hoop was er bij ons bezoek aan een van de ‘Lightgroups’, door de kerk geleide groepen van daders en nabestaanden, die aan verzoening en vergeving werken. Te bizar om daar uit de mond van slachtoffers te horen welke gruwelen ze meegemaakt hebben terwijl de daders ernaast zitten. Vergeven lukt soms. Vergeten nooit. Of de verzoeningspolitiek van de overheid en het verzoeningswerk van de kerken voldoende zal zijn? De tijd zal het leren, maar het verdient al onze steun.

Ontmoeting met de projecten
Bij Assocation Mwana Ukundwa ontmoetten we oprichtster Rose. Tijdens de genocide hield ze zich met haar gezin wekenlang schuil onderin een huis en overleefde. Ze geloofde dat God haar met een reden had gespaard en zette haar leven volledig in dienst van de ondersteuning van de vele kinderen wier ouders waren vermoord. Inmiddels is AMU een organisatie met meerdere locaties, waar nu met name aidswezen worden ondersteund. Er worden pleeggezinnen gezocht en gesteund, en AMU is gericht op onderwijs, voorlichting, vakopleidingen, en het opzetten van kleine bedrijfjes om zelfstandig te kunnen leven. Boven alles wordt de liefde van God er uitgedragen en in praktijk gebracht, en dat was voelbaar in de fijne sfeer. In de kerkelijke gemeentes ontmoetten we veel enthousiaste mensen, en zagen we veel belangrijk diaconaal werk voor de armsten, initiatieven zoals de Lightgroups, en verzoeningslessen op scholen. Bij de diaconessengemeenschap Abaja ba Kristo in het zuiden van het land ontmoetten we echte powervrouwen. Wat doen zij ontzettend goed werk om de mensen in hun eigen kracht te zetten. Onderwijs, voorlichting, landbouwprojecten, gezondheidszorg, microkredieten, bedrijfsvoering en kennisoverdracht zijn zaken waar ze zich mee bezig houden. Feest vieren en dansen kunnen ze ook. Imana ishimwe; praise the Lord! Afrikaanse Sister Act!

Ontmoeting met jezelf
Ja, sommigen kwamen ook zichzelf hard tegen. De vrolijke selfies met de schattige donkere kindjes op Instagram en Facebook laten niet de moeilijke momenten zien.
We ontdekten dat we onszelf stiekem toch wel superieur voelen als rijke witte mensen.
We verlangden soms naar een douche, een biertje, een Big Mac, naar onze ouders.
We leerden anders naar ons eigen leven te kijken. Wat is belangrijk? Sommigen ontdekten dat ze in deze groep helemaal zichzelf konden zijn, en bloeiden op. De één telde de dagen af om naar huis te gaan, de ander vond drie weken veel te kort. Uiteindelijk hebben we allemaal, jong en oud, met alle onderlinge verschillen, genoten van de unieke ervaringen en geleerd van de bijzondere verhalen en ontmoetingen. We hadden een goed jaar en een onvergetelijke reis met elkaar.

Hartelijk bedankt voor uw/jullie steun. We hebben er een prachtige reis van kunnen maken.
Noor Visser, Justin Visser, Arne de Bruijn, Joris van den Dool en Rik de Waard.

Sierra Leone
Afgelopen zomer zijn wij op werkvakantie naar Sierra Leone geweest om een school te bouwen en kinderwerk uit te voeren. Wij gingen op deze werkvakantie met de gedachte alleen een school te gaan bouwen. Dit is wel anders gebleken. We zijn in een compleet andere wereld terecht gekomen, de cultuur, de bevolking en het land is zo anders! Samen met de lokale bevolking hebben wij aan de school gebouwd wat een hele band heeft geschapen. Ook het plezier dat de kindjes hebben gehad zullen we niet snel vergeten. De mensen daar zijn al blij met een ballon, ze zijn enorm dankbaar voor dingen die voor ons heel gewoon zijn. Dit is heel bijzonder om te zien. We hebben een hele mooie en onvergetelijke reis gehad die we niet snel zullen vergeten.
Maria Baan, Sarah Baan & Luan van Beijnum.