Wanneer de vijgenboom niet bloeien zou…
de wijnstok niet zijn opbrengst meer zou geven…
de schapen uit de stallen zijn verdreven…
dan zal ik nochtans juichen in Gods trouw.

Al zal ik altijd eenzaam moeten zijn
en niemand hebben voor wie ik kon zorgen…
al zou ik ‘s avonds bang zijn voor de morgen…
dan zou Gods Naam nóg op mijn lippen zijn;

dan zal ik nochtans juichen in de Heer.
Ik zal… ach God, wat zeg ik grote dingen;
U weet hoe dikwijls ik niet wilde zingen…
de bomen bloeiden… maar ik zong niet meer…

Toch is Uw goedheid als de morgendauw;
toch blijft Gij met Uw zorgen mij omringen…
Leer mij weer danken, God, leer mij weer zingen
ook als de vijgenboom niet bloeien zou….
(Nel Benschop)