Deze twee zaken zijn de laatste tijd veel in het nieuws. De grote stijging van en de tekorten en bezuinigingen hierop worden nogal eens genoemd. Jammer genoeg gaat dit ook onze gemeente niet voorbij. Als diakenen krijgen we langzaamaan meer te horen over gemeenteleden die in de knel komen.
Het klinkt soms simpel, maar eigenlijk is het schrijnend.
Het begint vaak met de thermostaat een graad lager zetten, maar van één gaat het naar twee, drie of meer graden. Soms zelfs wordt er nauwelijks tot niet meer gestookt.
En wat te denken van maaltijden die geminimaliseerd worden en het niet meer kunnen eten van een koekje? En als er dan nog koekjes in huis zijn, worden deze alleen gebruikt voor de gasten. Ik zal u niet meer voorbeelden noemen, maar er doemen beelden op uit lang vervlogen tijden, waar onze oudere gemeenteleden nog wel van weten.
Gelukkig is er ook de keerzijde en zijn anderen zich bewust van hun rijkdom. We zijn als diaconie enorm verrast met de hoeveelheid geld die gedoneerd wordt vanuit bijv. de energiebonus. In totaal is half december al een bedrag bij ons neergelegd van € 8.245,-. Prachtig dat we de stelling van de flyer (Samen voor elkaar) voor onze ogen bevestigd zien worden! Mooi is ook dat we al € 4.300,- voor energie én voedsel hebben mogen weggeven aan mensen waar bovengenoemde nood elke dag voel- en merkbaar is.
We hopen en bidden dat beide groepen ons blijvend kunnen vinden. Zo kunnen we als diaconie ons werk blijven doen en voldoen we ook aan onze Bijbelse opdracht.
Op de laatste vergadering is ook ons ‘Rampenfonds’ ter sprake geweest. Deze pot is gereserveerd om waar ook ter wereld iets van nood weg te kunnen nemen als er een ramp is gebeurd. De pot was gevuld met ongeveer € 5.055,-. Dit hele bedrag is verdeeld over twee landen waar verschillende rampen hebben plaatsgevonden en de gevolgen nog merkbaar zijn. Het betreft Pakistan, met de gevolgen van de enorme watervloed en Jemen waar de honger door de burgeroorlog al duizenden slachtoffers heeft gemaakt.
Namens de diaconie, Jos van Noorloos