In Lucas 15 lezen we het bekende verhaal van de verloren zoon. Dit wordt voorafgegaan door het verhaal van het verloren schaap en verloren penning. In tegenstelling tot het schaap en de penning wordt de verloren zoon niet gezocht. Dit is voor oosterse begrippen onbegrijpelijk. De oudste zoon had de jongste achterna moeten gaan en terug moeten brengen. Hij had moeten zeggen, nu is het klaar, je Vader heeft er verdriet van dat je weg bent. Mee naar huis nu. Toen ik deze uitleg hoorde vond ik het erg confronterend. Wie ben ik achterna gegaan? Wie heb ik teruggebracht bij de Vader? Laten we goed om ons heen kijken wie we mogen (terug)brengen bij God de Vader. Zodat Hij zijn armen om hen heen slaat en er feest is in de hemel.