Jezus Christus, God en mens tegelijk!

‘Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, maar deed er afstand van… en werd gelijk aan een mens’ (Filippenzen 2: 5-7)

Met de Apostolische Geloofsbelijdenis geloof ik in Jezus Christus, Gods enig geboren Zoon, geboren uit de maagd Maria. In dit ene zinnetje zit kernachtig opgesloten wat mijn geloof in de Here Jezus zo uniek maakt. Want ik geloof ook in mijn vrouw, mijn werk voor de kerk en in mijn kinderen die op allerlei terreinen in het leven actief zijn. En dat is mooi, maar het blijven mensen. En dan is daar mijn geloof in Jezus. Hij is God zelf, maar deed daar afstand van en is een mens geworden, zoals wij.
Ja, Jezus Christus heeft ervoor gekozen om Zijn hemelse leven los te laten om op aarde te zijn. Zo heeft Hij zichzelf vernederd,
klein gemaakt en overgegeven tot in de dood aan het kruis. Dat getuigt van een diepe en zeer liefdevolle bereidheid om er te zijn voor ons. Dat is de bodem onder mijn menselijke bestaan, dat eindig is: Jezus aannemen en vertrouwen op Zijn liefdevolle overgave voor mensen.

Maar het gaat nog verder.
Zijn gezindheid kan, door de werking van de Heilige Geest de mijne worden. Ik kan groeien in overgave, in barmhartigheid, in nederigheid en bescheidenheid. Kortom, ik kan in mijn denken en handelen worden als Hij. En dan zal ik eens, net als Jezus door God worden verhoogd en aangenomen. En zal ik, in Christus uit genade gekend zijn, thuis bij de Vader in een nieuwe hemel en aarde. Amen.

De pastor als levende herinnering aan Jezus Christus

Nu ik aan mijn vijfde jaar (ouderen-) pastoraat bezig ben in de Hervormde Gemeente Sliedrecht, denk ik nog wel eens terug aan wat ik bij mijn aantreden heb aangegeven als omschrijving van wat ik als pastor hoop te betekenen voor de mensen. In een kort ‘mantra’ is dat:
‘Zeggen dat er een Herder is’. Bij Henri Nouwen lees ik in zijn boekje ‘Een levende herinnering’: ‘Pastores zijn, als levende herinneringen aan Jezus Christus, genezers van wonden uit het verleden.
Steungevers in het heden en richtingwijzers naar de toekomst. Een levende herinnering zijn betekent dat pastores dienaren zijn, die hun mensen, door voortdurend de herinnering aan Jezus levend te houden, hen binnenleiden in onbekende streken.’
Tot Uw dienst bereid. Waarvan acte.

Vredegroet,
Pastor Harm Jansen