Eeuwig leven alleen mogelijk door het kruis van Christus heen!
‘Ik heb u al vaak gezegd, en zeg nu zelfs met tranen in mijn ogen: velen leven als vijand van het kruis van Christus en gaan hun ondergang tegemoet…’
(Filippenzen 3:18-19a).

Verdriet om wat een ander doet. Of juist niet doet. Dat kennen we allemaal wel.
In pastorale ontmoetingen spreek ik wel met mensen over hun kinderen, als ze die hebben, die niet meer naar de kerk gaan. Of erger, hun geloof in God kwijt zijn geraakt. Ook andere eigen keuzes van geliefden kunnen voor verdriet zorgen bij ouders of vrienden. Het gaat dan om een diepe zielenpijn.
Paulus heeft ook verdriet. Hij is zelfs tot tranen toe bewogen. Hij is in en in verdrietig als hij de werkelijkheid onder ogen ziet dat velen leven als vijanden van het kruis van Christus. Voor hen is dat kruis een aanstoot en een ergernis, omdat het getuigt van een zwakheid die zij niet kunnen meemaken. Ook vandaag geldt voor velen dat je het vooral van eigen kracht en inzet moet verwachten om het ‘leuk’ te hebben in het leven. Zij zijn vooral gericht op aardse zaken (vers 19) en lopen met een grote boog om het evangelie van het kruis heen of doen er smalend over. Het erge is dat deze vijanden van het kruis hun ondergang tegemoet gaan! Want, er is alleen maar redding en een eeuwig leven mogelijk door het kruis heen. Niet het kruis waar we alleen maar naar kijken, maar het kruis waaraan we ons eigen ik kruisigen, het kruis dat wij te dragen hebben, achter Jezus aan.
En als je denkt die last is mij te zwaar, weet dan dat Christus zelf de weg is gegaan om onze toekomst veilig te stellen. En bidt met dat lied van Sela: “Heer toon mij dat Christus heel mijn weg gelopen heeft. De weg die eeuwig is.”

Vredegroet
‘Heer toon mij Uw plan, maak door Uw Geest bekend hoe ik U dienen kan.’
(Uit: ‘Heer wijs mij Uw weg’, Opwekking 687; Sela)

Pastor Harm Jansen