Een gedicht, in deze drukke en jachtige tijd. Om stil van te worden:
Pas als het stil is
Heere, leer ons eens om stil te zijn,
Stil in deze jachtig drukke tijd.
Vul ons hart met eerbied, maak ons klein,
Voor Uw heerlijk hoge majesteit.
Alles gaat zo snel aan ons voorbij.
Ieder haast zich; weet men ook waarheen?
Wie beseft nog dat U eenmaal zei:
“Ik ben God, de Heere, Ik alleen”.
’t Leven hangt maar aan een zwakke draad,
Die kan breken als men ’t niet verwacht.
Wie zijn weg hier zonder Jezus gaat,
Zinkt dan eeuwig weg in donk’re nacht.
Als wij soms nog leven in de schijn
Van een drukke ondergaande tijd,
Leer ons dan om stil, héél stil te zijn
En te buigen voor Uw majesteit.
Pas als ’t stil is in en om ons heen
Horen we Uw stem, ja, dan alleen.