Gedicht van Marianne Grandia, voorgedragen door Tini de Braanker
in de morgendienst op 22 november waarin de overleden gemeenteleden werden herdacht.

Er zijn dagen dat ik met nieuwe kracht en nieuwe moed aan een nieuwe dag begin
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat ik met blijdschap de dingen doe die gedaan moeten en mogen worden
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat ik echt kan genieten van de kleine dingen om me heen
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen waarop ik blij ben met het leven
– Dit is niet zo’n dag.

Er zijn dagen dat ik tranen huil van vreugde
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat ik in de regen dans
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat het vreugdelied in mijn hart alle treurige melodieën overstemt
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat ik mijn waaroms aan God kan overgeven
– Dit is niet zo’n dag.

Er zijn dagen dat ik Nehemia helemaal begrijp wanneer hij zegt: ‘de vreugde van de Heer is je kracht’
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat mijn hart meedoet als mijn mond God prijst
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat het weten dat God met mij is, samengaat met het gevoel
– Dit is niet zo’n dag.
Er zijn dagen dat mijn vertrouwen in Gods bescherming groter is dan mijn angst
– Dit is niet zo’n dag.

En er zijn dagen dat hij me draagt
– Dit is zo’n dag.
evenals gisteren
evenals morgen
evenals iedere dag die er was en nog zal komen.

Dag aan dag draagt hij ons
– die God is ons Heil.