Voor onze ogen . . .

De dienaar brak voor onze ogen
De blanke reinheid van het brood,
Opdat wij zeker weten mogen:
Zijn lichaam brak om onze nood.

Hoog hief zijn hand daarna de beker
Die klaterend werd gevuld met wijn.
Het diepe rood duidde ons zeker:
Zijn bloed wast onze vuilheid rein.

Zo werd het zichtbaar voor ons allen:
De rode wijn, het blanke brood
Zijn tekenen van welgevallen
en liefde, sterker dan de dood.