Heilig Avondmaal
Binnenkort vieren we als gemeente weer het Heilig Avondmaal. In mijn vakantie overdacht ik de betekenis van deze bijzondere gave van de Heer. Ik kwam tot een viertal overwegingen, de vier b’s: bevel, begeerte, belijdenis en beproeving.

Bevel
Het vieren van het Heilig Avondmaal beschouwen nogal wat gemeenteleden als een optie. Maar volgens Jezus is het geen optie maar een opdracht. Jezus gebruikt immers bij de instellingswoorden de gebiedende wijs: ‘Doe dit, telkens opnieuw, om Mij te gedenken’ (Lucas 22: 19). In het avondmaal mogen we de
eenwording met Hem beleven (nog een ‘b’!), zoals Bruidegom en Bruid dat doen. Zij hebben gemeenschap met elkaar.
In een ander verband spreekt Paulus hierover deze mooie woorden: ‘Weiger elkaar de gemeenschap niet’ (1 Korintiërs 7: 5)! Het is een innige beleving van liefde. ‘Hij in mij, ik in Hem’ zoals het avondmaalsformulier het zo intiem verwoord. We hebben gemeenschap met het lichaam van Christus, die zichzelf volledig aan zijn Bruidsgemeente schenkt. Zo beleven zij met elkaar een intens hoogtepunt.

Begeerte
De Bruidsgemeente, de Kerk verlangt ernaar, begeert één te worden met haar Bruidegom. Ze loopt over van begeerte, want ze weet haar Bruidegom op waarde te schatten en heeft Hem intens lief.
In de avondmaalsviering zit iets persoonlijks: ‘God heb ik lief’ (Psalm 116: 1). Maar dit is bepaald niet iets individueels: ‘Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad’ (1 Johannes 4:19).
We zingen het toch in het avondmaalslied: ‘Heer, wij komen vol verlangen op uw roepstem’ (Lied 519).

Belijdenis
De huwelijksband moet door Bruidegom en Bruid geconsumeerd worden. Uiteraard dient hiervoor de kerkelijke inBEDding van de communie. Het Heilig Avondmaal is geen privézaak. In onze gemeente is hiervoor niet alleen het gedoopt zijn (dat is in de wereldwijde, de eeuwen omspannende Kerk van Jezus Christus zo) maar ook de openbare geloofsbelijdenis voorwaarde. Het is immers een belijdende acte, waarin de Bruidsgemeente zegt: Hier ben ik, Heer, mijn Bruidegom. Ik ben voor u beschikbaar. ‘Heer, ik geef m’aan U volkomen’ (Evangelisch Lied 313). Hierom heeft de avondmaalsviering ook altijd een roepstem in zich om tot belijdenis te komen. Binnenkort start de belijdeniscatechisatie weer. De bedoeling hiervan is Hem, de Bruidegom, beter te leren kennen en, zoals in Genesis 2: 24 staat, Hem aan te hangen en met Hem één te worden. Zoals Adam en Eva, de eerste bruidegom en bruid, zich aan elkaar bekenden, zo bekennen Bruidegom en Bruid in de intimiteit van hun relatie zich aan elkaar.

Beproeving
Om de eenheid met Hem te mogen beleven, moeten eventuele belemmeringen uit de weg geruimd worden. Zo kun je eerlijk tot Hem komen. De apostel Paulus roept op tot beproeving, zelfonderzoek, opdat de gemeenschap van de Bruid met haar Bruidegom werkelijk tot zegen zal zijn en niet tot schade is (1 Korintiërs 11: 17).
De Bruid moet zich voorbereiden.
Ze komt niet zomaar, maar heeft zich voor Hem gereedgemaakt (Openbaring 19: 7). Ze kleedt zich in zuiver, stralend linnen. Dat wil zeggen dat ze al het goede doet voor de medegelovigen, de heiligen. Het echtelijk bed mag immers niet bezoedeld zijn (Hebreeën 13: 4). Er mag geen verdeeldheid zijn binnen de gemeente. Ook niet in jezelf. En vraag jezelf maar af: hoe zou ik Hem kunnen beminnen als ik mijn broeder of zuster niet bemin, als de onderlinge relaties niet deugen. Ja, vooruit, nog twee b’s: hierom zijn in aanloop naar de avondmaals-gemeenschap boete en bekering noodzakelijk!

Voor het laatst vanuit de pastorie aan de Batelier: een hartelijke groet aan jullie allen!
ds. G.J. Mink